იყო განსხვავებული არ ნიშნავს იმას, რომ ხარ საცოდავი ეს პატარა გოგონა ჩარლი კრენშოა. ის 6 თვის არის. თავის დედიკოსთან, მამიკოსა და ძმასთან ერთად ატლანტის რაიონში ცხოვრობს.
ჩარლის სახეზე თანდაყოლილი ლაქა აქვს, რომელსაც კაპილარული ჰემანგიომა ეწოდება. კაპილარული ჰემანგიომა სისხლძარღვოვანი, კეთილთვისებიანი წარმონაქმნია. ის ავთვისებიანად არ იქცევა და საშიში არ არის. იმისათვის, რომ ლაქა ზომაში არ გაიზარდოს, ბავშვი მედიკამენტოზური მკურნალობის სპეციალურ კურსს გადის.
ბავშვის დედა ამბობს, რომ ზოგიერთი ანგიომა დროთა განმავლობაშო თავისით ქრება.
ბედნიერი და მოსიყვარულე დედიკო საყვარელი გოგონას ფოტოებს სოციალურ ქსელში დებს, მის შესახებ მრავალ მხიარულ და სახალისო ისტორიას წერს, თუმცა ადამიანების ცნობისმოყვარეობა იმდენად მაღალია, რომ ყველა სათითაოდ ეკითხება, რა სჭირს მის გოგონას სახეზე.
ეს შეკითხვები გოგონას დედას, კეტისა და მის მეუღლეს ძალიან აღიზიანებთ. როგორც ისინი ამბობენნ, ხალხს საერთოდ არ აინტერესებს თავად გოგონა, მას ყურადღებას საერთოდ არ აქცევენ, ყველა მის ლაქაზე ამახვილებს ყურადღებას.
"ჩვენი კი უკვე დიდი ხანი გადავლახეთ ეს ბარიერი, შიში და ჩვენი შვილის ამ ლაქას საერთოდ ვერ ვამჩნევთ, გვინდა არა მის ლაქაზე, არამედ თავად ბავშვზე საუბარი".
კეტიმ საკუთარ თავს თვითანალიზი ჩაუტარა და მიხვდა, რატომ აწუხებს ასე კომენტარები გოგონაზე.
- მივხვდი, რომ ხალხს უბრალოდ ეცოდება ჩემი გოგონა იმის გამო, რომ ის სხვებისგან განსხვავებულია. ისინი ვერაფერს ხვდებიან. მათ უბრალოდ არ იციან, რომ ჩემი გოგონა განსაკუთრებულია.
დედიკომ გადაწყვიტა საკუთარი ისტორია ბლოგში დაეწერა.
პოსტში სათაურით "რა სჭირს სახეზე" კეტიმ ყველა გულშემატკივარს მოუწოდა, თავი შეეკავებინათ გოგონას თაობაზე კომენტარისგან.
"ძალიან გთხოვთ ყველას, იმის მაგივრად რომ გჯეროდეთ, რომ ჩემი შვილის ლაქა როდისმე გაქრება, გჯეროდეთ იმის, რომ ჩემი გოგონა იქნება საკუთარ თავში დარწმუნებული ადამიანი, რომელსაც სულაც არ აინტერესებს, როგორ გამოიყურება და რას ფიქრობენ მასზე სხვა ადამიანები. იმედი იქონიეთ, რომ თქვენი კომენტარები იმასთან დაკავშირებით, თუ რა სჭირს მას, შეწყდება იქამდე, სანამ თავად გააცნობიერებს მათ. გჯეროდეთ, რომ ის ძლიერი პიროვნება იქნება იმ ასაკში, როდესაც ყველა ბავშვს დასცინიან, გთხოვთ შეხედოთ და უყუროთ არა მის თანდაყოლილ ლაქას, არამედ თავად ჩარლის. წარმოიდგინეთ, ვინმემ ასე ძალიან რომ გაამახვილოს ყურადღება თქვენი შვილის რომელიმე თანდაყოლილგენეტიკურ ნაკლზე. წარმოიდგინეთ, რა ტკივილს მაყენებთ თქვენი შეკითხვებით. სიბრალული არ მჭირდება. ჩემი შვილი ჯანმრთელი და მხიარული ბავშვია. მისი ლაქა ჩემთვის ისეთივე შეუმჩნეველია, როგორც მისი ნებისმიერი ხალი სხეულზე. მართალია, მას არ აქვს სახის ლამაზი ნაწილი, თუმცა ის მთლიანად არის ძალიან ლამაზი და პოზიტიური. არ ვაპირებ მისი ლაქის ფოტოშოფით დაფარვას, ეს ხომ ჩემი საყვარელი შვილის სახეა. ჩემთვის კი საერთოდ არ აქვს მნიშვნელობა, როგორ გამოიყურება ჩემი შვილი".
ამ პოსტს დიდი გამოხმაურება მოჰყვა, განსაკუთრებით იმ ადამიანების მხრიდან, რომლებსაც მსგავსი პრობლემა აქვთ. ადამიანები ხომ ხშირად ვერ ხვდებიან, რომ ისინი ზოგჯერ ძალიან უტაქტოები არიან. ეს არ არის სიმახინჯე, ეს არის განმასხვავებელი ნიშანი, რომელიც ამ ადამიანებს ინდივიდუალობას ანიჭებს.
კეტის იმედი აქვს, რომ ადამიანები გააცნობიერებენ, რომ ყველა თავისებურია და იყო განსახვავებული არ ნიშნავს იმას, რომ ხარ საცოდავი.