"ყველა ბავშვს, რომელიც საქართველოში ცხოვრობს და ჩემნაირი ოცნებები აქვს, მინდა სტიმული მივცე" - ჰოლივუდში წარმატებული ქართველი მსახიობი - მშობლები

რა პირობა შეუსრულა თემო მელიქიძემ ბებიას

თემო მელიქიძე ლოს-ანჯელესში ცხოვრობს. დაახლოებით 22 წლის წინ მისი ოჯახი საქართველოდან საზღვარგარეთ გაემგზავრა, ორ მცირეწლოვან ვაჟთან ერთად. ბელგიაში გაჩნდა თემოს და. ემიგრაციაში ცხოვრება ბევრ სირთულეს უკავშირდება და არც ეს შემთხვევა იყო გამონაკლისი, მაგრამ ზოგიერთი მტკიცე ხასიათისა და ოცნების ახდენის იმედით ახერხებს "გადარჩენას".

დღეს თემო 27 წლისაა, საოცრად მიზანდასახულია და ამბობს, რომ არაფერი აშინებს. ამერიკულ კინოინდუსტრიაში უკვე ჩაწერა თავისი სახელი, თუმცა, ყველაფერი წინაა. მან მსოფლიოში ცნობილ მსახიობებთან ერთად, ერთხელ უკვე გაიარა გზა წითელ ხალიჩაზე ფილმის - "პატრიოტის დღე" პრემიერაზე. ახლა ახალი შეთავაზებებიდან ისეთი არჩევანის გაკეთება სურს, რომელიც დასახელებულ ფილმს არაფრით ჩამოუვარდება.

თუ როგორი იყო გზა საქართველოდან ბელგიაში და ბელგიიდან ჰოლივუდში, მრავალი წლის შემდეგ საქართველოში რამდენიმე კვირით ჩამოსული მსახიობი, მშობლიურ ენაზე გვიყვება.

- პირველ რიგში, მადლობა და კომპლიმენტი ეკუთვნით თქვენს მშობლებს, რომ ასე კარგად საუბრობთ ქართულად. აქვე მინდა თქვენი საზღვარგარეთ ცხოვრების პირველ ეტაზეც მიამბოთ.

- 5 თუ 6 წლის ვიყავი, საქართველოდან რომ გავემგზავრეთ. მოგეხსენებათ, მაშინ საქართველოში როგორი მძიმე პირობები და ქაოსი იყო. პირველი დიდი სხვაობა რაც ამ ორ ქვეყანას შორის დავინახე, ეს ეკონომიკური მდგომარეობა გახლდათ. მახსოვს პირველად კომპიუტერი და ფერადი ტელევიზორი რომ ვნახე, გაკვირვებული ვუყურებდი. იყო გათბობა, დენი, ონკანიდან ცხელი წყალი მოდიოდა, რაც საქართველოს მოსახლეობას უკვე დავიწყებული ჰქონდა (იღიმის). მანამდე მეგონა, მთელი მსოფლიო ქართულად ლაპარაკობდა. სკოლაში რომ დავიწყე სიარული, აღმოჩნდა, რომ ჩემი არავის ესმოდა. კომუნიკაციის პრობლემა, ახალ გარემოსა და სკოლასთან შეგუება, რა თქმა უნდა, ქმნიდა სირთულეებს, მაგრამ მშობლები სულ მხარში მედგნენ, როგორც ფიზიკურად, ისე ფსიქოლოგიურად და ამიტომ, ძალიან მარტივად ჩაიარა ადაპტაციამ.

- ბავშვობიდან გქონდათ მსახიობობის სურვილი?

- დიახ. მამაჩემი სპორტსმენია, კარატისტი. სპორტი ყოველთვის პრიორიტეტული იყო ჩვენს ოჯახში და ბელგიაში რომ გადავედით, მე და ჩემმა ძმამ - გიორგი ტაიკვანდოზე სიარული დავიწყეთ. მალე კარგი შედეგები ვაჩვენეთ და ბელგიის ნაკრებში აგვიყვანეს. შემდეგ სპორტსკოლაში ვსწავლობდი, რომელშიც ყველა სპორტის სახეობას გავდიოდით. დიპლომი რომ ავიღე, კლასში პირველი ვიყავი. ამის შემდეგ არჩევანი უნდა გაგვეკეთებინა, ან ტაიკვანდოს მიმართულებით ბელგიის ნაკრების სახელით 2016 წლის ოლიმპიადისთვის მოვმზადებულიყავით, ან მსახიობის კარიერა ამერჩია. მე მეორე ვარჩიე. ჩემი ძმა დიჯეი გახდა და მას ახლახან დიდი ტური ჰქონდა ევროპაში. ამჟამად ისიც საქართველოშია, აქ "ვორკშოპის" ჩასატარებლად მოიწვიეს.

- სამწუხაროდ, საქართველოში ბევრ ფილმს ვერ ვიღებთ, მაგრამ რომ შემოგთავაზონ, დათანხმდებით?

- რა თქმა უნდა, წამითაც არ დავფიქრდები, პირიქით, მოხარული ვიქნები. იცით, რა მინდა?! საქართველო "დავდო" მსოფლიოს რუკაზე. სამწუხაროდ, საქართველოს შესახებ უმრავლესობამ არაფერი იცის. "ჯორჯიიდან ვარ", - როცა ვინმეს ეუბნები, ყველას შტატი ჰგონია და არა ჩვენი ქვეყანა. ყველა ბავშვს, რომელიც საქართველოში ცხოვრობს და ჩემნაირი ოცნებები აქვს, მინდა სტიმული მივცე და ვუთხრა, რომ არასოდეს თქვან უარი თავის სურვილებზე, არ შეეშინდეთ და დასახულ გზას ბოლომდე გაჰყვნენ. მე ჩემი ბავშვური ოცნება არ დავკარგე და შედეგიც მოჰყვა. კი, ძნელი იყო, არავინ შემპირებია ლოს-ანჯელესში რომ წახვალ, მარკ უოლბერგთან ერთად იმუშავებო, მაგრამ ყველაფრისთვის მზად რომ ვიყავი და შინ არ მინდოდა თავდახრილი დავბრუნებულიყავი, ამიტომ გამიმართლა. მგონია, ყველა ქართველს შეუძლია ამის გაკეთება. განაგრძეთ კითხვა