აბიტურიენტი გიორგი ზენაიშვილი პოსტს აქვეყნებს იმის თაობაზე, თუ როგორ წარმატებით ჩააბარეს ეროვნული გამოცდები რეპეტიტორის გარეშე მან და მისმა მეგობარმა, როგორ მეცადინეობდნენ ერთად და როგორ აძლევდნენ ერთმანეთს იმედს მაშინ, როცა მშობლები ეუბნებოდნენ, მარტო თქვენი მეცადინეობით არაფერი გამოგივათო.
"დავიწყოთ აქედან: როცა ლიზი გავიცანი, იმ დროს ფეხბურთით ვიყავი გატაცებული და უნივერსიტეტში ჩაბარებას არც ვაპირებდი. ყველაფერი 2021 წლის დასაწყისში დაიწყო, როდესაც კოვიდი მძვინვარებდა და ფეხბურთიც დახურული იყო (დროებით). არ ვიცოდი, რა მეკეთებინა და ლიზისთან ერთად მეცადინეობა გადავწყვიტე. არასერიოზულად მივუდექი მეცადინეობას. ლიზი ბოლომდე და ამომწურავად მიკითხავდა გაკვეთილს; ბოლოს კი გაბრაზდა და მისი სიტყვების შემდეგ გონება გამინათდა... დავიწყეთ მეცადინეობა და როცა სკოლაში რაიმე შეკითხვაზე ვცემდი პასუხს, ძალიან მიხაროდა. აღმოვაჩინე, რომ კარგადაც შემძლებია და მყვარებია ლიტერატურა და ბევრი სხვა რამ (სხვათა შორის, მცენარეებიც იმ დროიდან შემიყვარდა და ასეც გრძელდება). მე-12 კლასიდან მოყოლებული ვმეცადინეობდით ჩვენით, არანაირი ღამის თენებით ან მუდმივად წიგნის ჭერით, მეტსაც გეტყვით, აბიტურიენტობის პერიოდში ყველაზე ტკბილად მეძინა. მშობლებისგან იყო მომენტები, როდესაც გვეუბნებოდნენ, რომ მხოლოდ ჩვენი მეცადინეობით ვერ ჩავაბარებდით.
გამოცდებამდე ერთმანეთს ვამხნევებდით და გამოცდის დასრულებამდე ერთმანეთს გარეთ ველოდებოდით, ეგ ცალკე ზღვა ემოციები იყო. საბოლოოდ კი წარმატებულად ჩავაბარეთ და ცხოვრების შემდეგ ეტაპზე გადავედით. ყველაფერი ძალიან მარტივია, თუკი თავად არ გავართულებთ და მშვიდად მოვეკიდებით ნებისმიერ საქმეს", - წერს გიორგი ზენაიშვილი.