როდის უნდა გადააჩვიოთ ბავშვი საფენს და რა ტემპერატურა უნდა იყოს აუზსა და გასახდელებში - ევგენი კომაროვსკი სადაო საკითხებზე - მშობლები

ცნობილი უკრაინელი პედიატრი ევგენი კომაროსვკი მშობლების ყველაზე ხშირად დასმულ შეკითხვებს პასუხობს:

- თუ ბავშვს აქვს ვირუსი, მესამე დღეა მაღალ სიცხეს ებრძვის და ტემპერატურა არ იკლებს, საჭიროა ანტიბიოტიკის გამოყენება?

- არა. ბავშვთა „გაციების“ 95%-ზე მეტი ვირუსული ხასიათისაა. მაგრამ ასევე მართალია, რომ რესპირატორული ვირუსები ხშირად რთულდება ბაქტერიული ინფექციებით. მშობლების კარგად მესმის: მათ სურთ ყველაფერი გააკეთონ გართულებების თავიდან ასაცილებლად. და მართლაც, რატომ არ უნდა მივცეთ ბავშვს ანტიბიოტიკები გართულების თავიდან ასაცილებლად? სამედიცინო მეცნიერება ცალსახად პასუხობს: ანტიბიოტიკებს შეუძლიათ ეფექტურად ებრძვიან ბაქტერიულ ინფექციებს, მაგრამ მათ არ შეუძლიათ მათი განვითარების თავიდან აცილება. აბა რატომ ნიშნავენ პედიატრები ანტიბიოტიკებს გახანგრძლივებული სიცხეების დროს? ცხადია, მათ კარგად იციან, რომ წინასწარ ბაქტერიული ინფექციის განვითარებას ვერ შეაფერხებენ. მათ უბრალოდ ეშინიათ მშობლების საჩივრების. თუ ბავშვს ვირუსი გაურთულდება, ექიმს ძალიან გაუჭირდება დაამტკიცოს, რომ გასინჯვის დროს ბაქტერიული ინფექცია არ ყოფილა. ასე რომ, თუ თქვენი პედიატრი უმიზეზოდ დანიშნავს ანტიბიოტიკებს, მაშინ ეს სხვა არაფერია, თუ არა პასუხისმგებლობის თავიდან აცილების მცდელობა.

- არის თუ არა მომწვანო ფერის გამონადენი ცხვირიდან ყოველთვის ბაქტერიული ინფექციის ნიშანი?

- არსებობს ცხვირიდან სამი სახის გამონადენი - ალერგიული, ვირუსული და ბაქტერიული. დიაგნოზის დასმა მარტივია. თუ ცხვირის ლორწოვანი გარსის ნაცხში ბევრი ეოზინოფილია, საუბარია ალერგიულ რინიტზე, თუ ლიმფოციტები ვირუსულია და თუ ნეიტროფილები - ბაქტერიულია. მაგრამ წინასწარი დასკვნის გაკეთება შეგიძლიათ დამოუკიდებლად, ლორწოს ფერით. როდესაც ბაქტერიები იწყებენ აქტიურ გამრავლებას, გამონადენი მოყვითალო-მომწვანე ხდება. რაც მეტი ბაქტერია, მით უფრო მწვანე იქნება ფერი. დასკვნა: ეს არის ან ბაქტერიული გამონადენი, ან ვირუსულ-ბაქტერიული. თუმცა, მნიშვნელოვანია გვესმოდეს, რომ ასეთი ფერის გამონადენი არ არის ანტიბიოტიკების დანიშვნის აუცილებელი მიზეზი.

ჩვენს ორგანიზმში რესპირატორული ვირუსების წინააღმდეგ ბრძოლის ყველაზე მნიშვნელოვანი გზა ლორწოს გამომუშავებაა, იქნება ეს სურდო თუ ნახველი ხველისას. მშობლები კი ამ სიმპტომებს გააფთრებულნი ებრძვიან. მაგრამ უნდა გვესმოდეს, რომ სურდო და ხველა უმეტეს შემთხვევაში არ საჭიროებს მედიკამენტებით მკურნალობას.

- თუ ბავშვი ბაღში ხშირად ავადობს და მათ შორის, თბილ სეზონზეც, ეს ნორმალურია?

- ყველა მშობელს სურს, რომ მათი შვილი ავად არასოდეს გახდეს. მიუხედავად ამისა, პედიატრების ამერიკულ სახელმძღვანელოებში ნათქვამია, რომ თუ ბავშვი საბავშვო ბაღში დადის, მაშინ 6 წლის ასაკამდე მას აქვს სრული უფლება წელიწადში 6-დან 10-ჯერ იავადმყოფოს ვირუსული ინფექციით ან ეს აბსოლუტურად ნორმალურია. არც ევროპაში განიხილება ხშირი ავადობა დიდ უბედურებად. იქ ექიმებსაც და მშობლებსაც ესმით, რომ ასე იქნება თითქმის ყველა ბავშვი, ვინც ბაღში დადის. უფრო მეტიც, განვითარებულ ქვეყნებში არავის ეპარება ეჭვი, რომ ადრე თუ გვიან „ხშირად მოავადე“ ბავშვი „იშვიათად მოავადე“ ზრდასრულად გადაიქცევა. პოსტსაბჭოთა სივრცეში პედიატრების უმეტესობას განსხვავებული აზრი აქვს. ჩემი რჩევა: თქვენ უნდა ინერვიულოთ არა SARS-ის სიხშირეზე, არამედ იმაზე, იცით თუ არა როგორ დაეხმაროთ ბავშვს სწორად და თავიდან აიცილოთ გართულებების განვითარება.

- არსებობს მოსაზრება, რომ 5 წლამდე ასაკის ბავშვების ცურვაზე მიყვანა ადრეა. რა შეიძლება ითქვას ჩვილების ცურვაზე, რადგან ის დღეს ძალიან პოპულარულია?

- მე, პირადად, ადრეული ასაკის ბავშვის ცურვის დიდი მომხრე ვარ. ეს გაკაჟების ერთ-ერთი ძალიან ეფექტური მეთოდია. მაგრამ ცალკე მინდა ვისაუბრო "ტემპერატურულ" რეჟიმზე. ხშირად რეკომენდებული 34°C წყლისთვის და 24°C გასახდელებისთვის არასწორია. მაჩვენებლებს 2 ან თუნდაც 3 გრადუსით დავამცირებდი. და თვალსაჩინო ადგილას გამოვაკრავდი წარწერას შემდეგი შინაარსით: „პატარა ბავშვებში მეტაბოლიზმი სამჯერ უფრო სწრაფია, ვიდრე მოზრდილებში. თუ გცხელა, ბავშვს უფრო სცხელა. თუ ძალიან გცხელა, ბავშვი იხუთება, თუ გცივა - ის გრილიდაა. ასე რომ, ატარეთ ნორმალურ აუზზე აუზზე და არა "აბანოში". თუ ინფექციების გეშინიათ, დროა დატოვოთ ქალაქი. და თუ წყალს ქლორის სუნი აქვს, მაშინ სხვა აუზი უნდა მოძებნოთ.

- ბევრი დედა აჩვევეს ბავშვებს ქოთანს ერთ წლამდე ასაკში. მაგრამ არიან ისეთებიც, რომლებიც ბავშვს 4 წლამდე საფენების ტარების საშუალებას აძლევს. ორი ტაქტიკიდან რომელია სწორი?

- მაშინაც კი, თუ ხელსაც არ გაანძრევთ საფენის გადასაჩვევად, 3-4 წლის ასაკში ბავშვები ამ უნარს საკმაოდ წარმატებით დაეუფლებიან. მაგრამ ყველაფრის მიუხედავად, ბავშვის ქოთანზე დასმის თემა თითქმის ყველა დედას აწუხებს. შფოთვა იზრდება, თუ აღმოჩნდება, რომ მეგობრის შვილმა ეს ერთ წელიწადში, ან თუნდაც 6 თვეში ისწავლა. თანამედროვე მედიცინა ამბობს, რომ საშუალო ასაკი, როდესაც ბავშვები ქოთანზე დამოუკიდებლად სხდებიან, 22-დან 30 თვემდე მერყეობს. ზოგადი რეკომენდაცია ასეთია: 1,5 წლამდე ქოთანი საჭირო არ არის. ჯობია, ბავშვს ქოთანზე დაჯდომა წლინახევრის ასკიდან ასწავლოთ თბილ სეზონზე. თუ სამ თვეში შედეგს ვერ მიაღწიეთ, შეგიძლიათ დაუბრუნდეთ ერთჯერად საფენებს და გადადოთ "ვარჯიში" რამდენიმე თვით.

- მოქმედებს საწოვარა თანკბილვაზე თუ არა?

- აუცილებლად მოქმედებს. მაგრამ მატყუარა საწოვარა თანკბილვის დარღვევის გარდა სხვა არახელსაყრელ ფაქტორებსაც იწვევს. მე გონივრული მიდგომის მომხრე ვარ. ბავშვს შეიძლება დღეში რამდენჯერმე 10-15 წუთის განმავლობაში მისცეთ საწოვარა და არა 24 საათის განმავლობაში. საწოვარა საჭიროა წოვის რეფლექსის დასაკმაყოფილებლად. ძუძუ საჭშიროა გამოსაკვებად. ამიტომ, თუ თქვენს შვილს აქვს წოვის ძლიერი რეფლექსი, მაშინ შეგიძლიათ მისცეთ საწოვარა (პირველი კბილის გამოჩენის შემდეგ - მხოლოდ ლატექსი).

- ჯანმო რეკომენდაციას უწევს ძუძუთი კვებას 6 თვემდე, მაგრამ ახლა უფრო და უფრო მეტი პედიატრი გვირჩევს ძუძუთი კვების გაგრძელებას 2 და 3 წლამდეც კი. აზრი აქვს?

- ჯანმო დასაშვებად მიიჩნევს ძუძუთი კვების გაგრძელებას 2 წლამდე, თუ დედას ეს სურს. ეს ნიშნავს, რომ ბავშვი ჩვეულებრივ სხვა საკვებით იკვებება, მაგრამ დღეში ერთხელ ან ორჯერ ძუძუს ჭამს დედის მკერდზე მიხუტებული. თუმცა ზოგიერთი ქალი ამას ბევრად უფრო ხშირად აკეთებს და მე მათ არ განვსჯი. ითვლება, რომ დედასთან იჯაჭვულობა ერთი წლის შემდეგ ხელს უწყობს დედასა და შვილს შორის ემოციური კავშირის განმტკიცებას.

დიახ, არსებობს მოსაზრება (სრულიად ვეთანხმები მას), რომ თუ დედა სისტემატურად იხუტებს ბავშვს, უმღერის და ზღაპრებს უამბობს, ამას ძუძუთი გახანგრძლივებულ კვებაზე ნაკლები ​​ეფექტი არ ექნება. ნებისმიერ შემთხვევაში, გრძელვადიანი კვება ძუძუთი თითოეული ცალკეული ოჯახის პირადი საქმეა.

- შეუძლია თუ არა ბავშვს მშობლებთან დაძინება? ვიღაც ბავშვის დაბადებიდან ცალკე საწოლში დაწვენას გვირჩევს, სხვები კი ამბობენ, რომ 7 წლამდე ერტად ძილი ძალიან სასარგებლოა ბავშვის ფსიქიკისთვის.

- მიმაჩნია, რომ ბავშვებს ცალკე საწოლში უნდა ეძინოთ. და ამ პოზიციას იზიარებენ უმეტესი ქვეყნების პედიატრიული ასოციაციები. თუ ბავშვი სამშობიაროს შემდეგ მაშინვე ცალკე საწოლში წევს, ის ჩვეულებრივ 2-3 დღეში ეჩვევა მარტო ძილს. მაგრამ ზოგადად, ვაღიარებ, რომ სხვა ვარიანტებიც არსებობს. მთავარი ის არის, რომ ერთად ძილთან დაკავშირებით დედა და მამა ერთად იღებდნენ გადაწყვეტილებას. ყოველ შემთხვევაში, ვერც ერთი პედიატრი, რომელსაც კლასიკური სამედიცინო განათლება აქვს, ვერ გეტყვით, რომ ბავშვს ლოგინში მშობლებთან ერთად უნდა ეძინოთ.