კითხვა ბავშვებს ტკივილისა და სტრესის გადატანაში ეხმარება: "ფანტაზიას აღვიძებს და ბავშვი ცოტა ხნით მაინც მიჰყავს უფრო ლამაზ და უსაფრთხო სამყაროში" - მშობლები

იმისათვის, რომ ბავშვმა სტრესულ სიტუაციაში თავი უკეთ იგრძნოს, საკმარისია მას ნახევარი საათის განმავლობაში წიგნი წაუკითხოთ ან ზღაპარი მოუყვეთ.

ბრაზილიელმა მკვლევარებმა, რომელთა სტატია ჟურნალში Proceedings of the National Academy of Sciences-ში გამოქვეყნდა, სან პაულოში ბავშვთა საავადმყოფოს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში ექსპერიმენტი ჩაატარეს.

ეს ადგილი შემთხვევით არ აურჩევიათ, რადგან საავადმყოფოში და, მით უმეტეს, რეანიმაციაში მყოფი ბავშვები დიდ სტრესს განიცდიან. მათ არა მხოლოდ ტკივილი და ავადმყოფობასთან დაკავშირებული პრობლემები აწუხებთ, არამედ სახლთან, დედასთან, საყვარელ ადამიანებთან განშორებასაც განიცდიან, რადგან დაირღვა მათი ჩვეული, კომფორტული და უსაფრთხო ცხოვრება. ამ ტანჯვამ საავადმყოფოს დატოვების შემდეგაც შეიძლება უარყოფითად იმოქმედოს ბავშვების ფსიქიკურ ჯანმრთელობასა და განვითარებაზე.

მკვლევარებმა ორიდან შვიდ წლამდე 81 ბავშვი მიიწვიეს, რომლებიც ჰოსპიტალიზებული იყვნენ ასთმით, ბრონქიტით ან პნევმონიით გამოწვეული სუნთქვის პრობლემების გამო. ბავშვები ორ ჯგუფად გაყვეს.

პირველ ჯგუფში ბავშვები დღეში 25-30 წუთის განმავლობაში კითხულობენ წიგნს პოპულარული საბავშვო ზღაპრებითა და მოთხრობებით. მეორე ჯგუფში ბავშვებს გამოცანები შესთავაზეს.

იმის დასაკვირვებლად, თუ როგორ რეაგირებს ბავშვების სხეული ამ აქტივობებზე, ექიმებმა ნერწყვის ნიმუშები აიღეს ანალიზისთვის. მეცნიერები დაინტერესდნენ, თუ როგორ იცვლება "სტრესის ჰორმონის" კორტიზოლის და "სიყვარულის ჰორმონის", ოქსიტოცინის დონე.

გარდა ამისა, კითხვის დაწყებამდე და შემდეგ ბავშვებს უნდა შეეფასებინათ ერთიდან ექვსამდე სკალით, თუ რა დონის ტკივილს განიცდიდნენ. და ბოლოს, სესიების დასასრულს ბავშვებთან ითამაშეს თავისუფალი ასოციაცია - მათ აჩვენეს ბარათები, რომლებზეც გამოსახული იყო მედდა, ექიმი, საავადმყოფო, პაციენტი, წამლები, ტკივილი და წიგნი და ბავშვებს თითოეულ ამ საგანსა და ობიექტზე მათი შთაბეჭდილებები უნდა აღეწერათ.

აღმოჩნდა, რომ ზღაპრებსაც და გამოცანებსაც პატარებზე დადებითი გავლენა აქვს – მათი კითხვისას ბავშვებში კორტიზოლის დონე ეცემა, იმატებს ოქსიტოცინის დონე, იკლებს ტკივილის სუბიექტური შეგრძნება. თუმცა, კითხვა ორჯერ უფრო ეფექტური აღმოჩნდა, ვიდრე გამოცანების გამოცნობა.

თუ გამოცანების შემდეგ ბავშვებში ოქსიტოცინის დონე ხუთჯერ გაიზარდა და კორტიზოლის დონე 35%-ით დაეცა, წაკითხვის შემდეგ ოქსიტოცინი ცხრაჯერ გაიზარდა, კორტიზოლი კი 60%-ით დაეცა. რაც შეეხება ტკივილს, ეს ინდიკატორი კითხვის შემდეგ 2,7 ქულით დაეცა, ხოლო გამოცანების გამოცნობის შემდეგ - 1,54 ქულით.

გარდა ამისა, ზღაპრების მკითხველი ჯგუფის ბავშვები საავადმყოფოსთან, ექიმებთან და ექთნებთან მიმართებაში უფრო პოზიტიურები გახდნენ, ვიდრე მეორე ჯგუფის ბავშვები. კითხვის ასეთი ძლიერი პოზიტიური, თერაპიული ეფექტი შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ ზღაპრები და მოთხრობები ფანტაზიას აღვიძებენ და ბავშვი ცოტა ხნით მაინც მიჰყავს სხვა, ნაკლებად საშიშ რეალობაში - სხვა, უფრო ლამაზ და უსაფრთხო სამყაროში.