მშობელს შვილისთვის არაფერი ენანება. ყველაფრისთვის მზად არის, რაც მის შვილს ბედნიერს გახდის. ამავე დროს არსებობს ჰიპერმზრუნველობის და განებივრების შიშიც - ასეთი მიდგომით ბავშვი უფრო დაუცველი და სუსტი ხომ არ იქნება, როცა ცხოვრების პირისპირ აღმოჩნდება. თუმცა ბავშვის განებივრება და მისი სურვილების ასრულება ყოველთვის უარყოფითი შედეგების მომტანი ნამდვილად არ არის. ყველაფერი დამოკიდებულია კონკრეტულ სიტუაციასა და მშობლის მიდგომაზე.
დადებითი მხარეები:
- თვითდამკვიდრება - ბავშვი, რომელმაც იცის, რომ მისი სურვილები მნიშვნელოვანია, თავისუფლად გამოხატავს საკუთარ ნებას, სურვილებსა და პიროვნებას, რაც ხელს უწყობს დამოუკიდებლობასა და თვითდაჯერებას.
- საზღვრების დადგენა - თუ მშობელი სწორად მოიქცევა, ბავშვი ისწავლის საკუთარი და სხვების საზღვრების პატივისცემას და მათი დაცვის წესები, რაც აუცილებელია სოციალური ურთიერთობებისთვის.
- ემოციების გამოხატვა - ზოგჯერ ბავშვის მხრიდან ემოციების გამოხატვას უფრო მეტი დადებითი შედეგის მოტანა შეუძლია, ვიდრე მშობლის ბევრ ძალისხმევას. ბავშვი, რომელიც თავის ემოციებს იცნობს, სხვების ემოციების გაგება და სხვის მდგომარეობის გათვალისწინებაც შეუძლია.
უარყოფითი მხარეები:
- სიჯიტე და დაუმორჩილებლობა - თუ ნებივრობას არ აქვს საზღვრები, შეიძლება მშობლისადმი სრულ დაუმორჩილებლობაში გადაიზარდოს.
- აგრესია - ზოგჯერ განებივრებას თან ახლავს აგრესიული ქცევა, რაც მიუღებელია.
- სტრესი - ყველა სურვილის უპირობოდ და უკონტროლოს ასრულება სტრესის გამომწვევია როგორც ბავშვისთვის, ასევე მშობლისთვის.
ამრიგად, მშობლებმა უნდა დაიცვან ბალანსი - ერთი მხრივ, მისცენ ბავშვს თვითგამოხატვის საშუალება, მეორე მხრივ კი - დააწესონ გონივრული საზღვრები, რომლებსაც არც თავად დაარღვევენ და არც ბავშვები. განებივრება არ უნდა იქცეს უკონტროლო ქცევად. საჭიროა მშვიდი და თანმიმდევრული მიდგომა, რათა ბავშვმა სხვების პატივისცემა ისწავლოს და გონივრულ წესებს დაემორჩილოს.