"ვკანკალებ, განადგურებული ვარ..." "როგორ ვუთხრა მშობლებს, რომ ჩავიჭერი? სახლში მისვლა აღარ მინდა..." - აბიტურიენტების ემოციები და ზეწოლა მშობლების მხრიდან - მშობლები

- ჩვენთან ერთიან ეროვნულ გამოცდებთან დაკავშირებული ვნებათაღელვა ძალიან გავრცელებულია. თუმცა აბიტურიენტებზე ბევრი სხვადასხვა ფაქტორი ახდენს გავლენას. მათთვის გამოცდები არა მხოლოდ ცოდნის შემოწმებასთან, არამედ მშობლების, მასწავლებლების, ახლობლების იმედების გამართლებასთან ასოცირდება და როდესაც სასურველ შედეგს ვერ იღებენ, ჩამოთვლილი ფაქტორების გათვალისწინებით, კიდევ უფრო ემოციურია. ფინანსურ შესაძლებლობებზეც აუცილებლად უნდა ვისაუბროთ. სამწუხაროდ, ჯერჯერობით, ჩვენს ქვეყანაში უამრავ აბიტურიენტს გამოცდებში ნორმალური შეფასების დასაფიქსირებლად რეპეტიტორების დახმარება სჭირდება. ეს კი სტრესის ფონს ზრდის როგორც მშობლებისთვის, ასევე თავად ახალგაზრდებისთვისაც.

ახალგაზრდებში, რომლებმაც ვერ მიიღეს ის შედეგი, რომელსაც ელოდებოდნენ ან საერთოდ ვერ გადალახეს ზღვარი, მოზღვავებული ნეგატიური ემოცია ბუნებრივია. ეს შეიძლება, იმედგაცრუებით, გაღიზიანებით, შფოთვით გამოიხატოს. თუმცა, როგორც აღვნიშნე, მსგავსი რეაქცია ძალიან ბუნებრივია და ამას არ უნდა შეეწინააღმდეგოთ. მიიღეთ ეს ემოცია, როგორც რეალობა და საკუთარ თავს მიეცით დრო, რომ მოვლენები გადააფასოთ. როდესაც ემოციებზე ისაუბრებთ, თქვენს განცდებს მეგობრებს, ოჯახის წევრებს გაუზიარებთ, ეს კიდევ უფრო მეტად დაეხმარებათ, რომ ნეგატიურ სიტუაციას გაუმკლავდეთ.

შეგვიძლია, მსგავსი სიტუაცია სასიკეთოდ გამოვიყენოთ. იმედგაცრუებას შეხედეთ, როგორც გამოცდილებას. არაჩვეულებრივი გამოცდილება მიიღეთ, რომელიც შესაძლებლობას მოგცემთ, რომ შემდეგ წელს ბევრად უფრო თავდაჯერებულები, მოტივირებულები იყოთ და ცოდნა უკეთ გამოავლინოთ. უპირატესობა გექნებათ იმ ახალგაზრდებთან შედარებით, რომლებიც შემდეგ წელს გახდებიან აბიტურიენტები. ამიტომ, შეეცადეთ, სიტუაციას ამ კუთხით შეხედოთ. დასვით შეკითხვები - რატომ დადგა ეს შედეგი? სად იყო სუსტი მხარე? ამ შეკითხვებზე პასუხის გაცემა თქვენი შესაძლებლობებისა და უნარების გაძლიერებაში დაგეხმარებათ.

მშობლების, ახლობლების, მეზობლების მხრიდან წამოსული წნეხი შვილების ემოციურ მდგომარეობაზე ძალიან დიდ გავლენას ახდენს. შესაძლოა, აბიტურიენტი ძალიან კარგად იყოს მომზადებული, მაგრამ სტრესის დონე იმდენად მაღალი იყოს, რომ საკუთარი ცოდნა და შესაძლებლობები ვერ გამოიყენოს. ამიტომაა, რომ გამოცდის შედეგზე ბევრი სხვადასხვა ფაქტორი ახდენს გავლენას და ის მხოლოდ კონკრეტულ საგნებში ფაქტობრივ ცოდნაზე არ არის დამოკიდებული. ასევე, საგამოცდო პროცესს, გამოცდის მიმდინარეობას თავისებური ღელვა ახლავს თან და ამ ემოციებს ყველა ერთნაირად ვერ უმკლავდება.

ნებისმიერ შემთხვევაში, თუ ამ გამოწვევას შეხედავთ, როგორც გამოცდილებას, წნეხისგან იზოლირებასაც შედარებით მარტივად შეძლებთ. გარკვეული გეგმა უნდა შექმნათ. საკუთარი უნარები, სურვილები, შესაძლებლობები კარგად შეაფასეთ. დაფიქრდით, რა უნდა გააუმჯობესოთ, რა უნდა შეცვალოთ, რომ უკეთესი შედეგი მიიღოთ. კიდევ ერთი წელი გექნებათ, რომ ბევრად უფრო გააზრებული და გაცნობიერებული გადაწყვეტილება მიიღოთ.

აქცენტი გააკეთეთ პოზიტიურ ამბებსა და ძლიერ მხარეებზე. შესაძლოა, ის, რასაც ახლა წარუმატებლობად აღიქვამთ, ძალიან კარგი შესაძლებლობა იყოს იმისათვის, რომ კიდევ ერთხელ დაფიქრდეთ, რეალურად გინდოდათ თუ არა იმ პროფესიის არჩევა, რასაც გეგმავდით. მთელი წელი გაქვთ, რომ ის, რასაც ახლა წარუმატებლობად და ტრაგედიად თვლით, საკუთარ სიძლიერედ გარდაქმნათ და დიდ წარმატებას მიაღწიოთ.

"ეს მშობლებისთვისაც სტრესია"

- მშობლებს თავიანთი შვილებისათვის საუკეთესო უნდათ. უფროსები, როგორც წესი, ბევრს მუშაობენ, ცდილობენ, რომ შვილებს კარგი მომავალი შეუქმნან, მოამზადონ. ხოლო, როცა იმ შედეგს ვერ იღებენ, რისი მოლოდინიც ჰქონდათ, ძალიან ნერვიულობენ. გარდა ამისა, სამწუხაროდ, ჩვენს საზოგადოებაში სხვა ადამიანების, მეზობლების, ახლობლების აზრი, შეფასებები განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია. ცოტა ზედმეტად ცნობისმოყვარე ადამიანები ვართ. იმ მშობლებისათვის, რომელთა შვილებმა მაღალი შედეგები ვერ აჩვენეს ან ბარიერი ვერ გადალახეს, ძალიან დიდი სტრესია.

ნებისმიერ შემთხვევაში, მშობლებისთვის ერთი მკაფიო რეკომენდაცია მექნება - რაც არ უნდა მოხდეს, შვილებთან ურთიერთობაში ოქროს შუალედი შეინარჩუნეთ. შეიძლება, გეწყინათ მათი შედეგები, იმედგაცრუებულები ხართ, თქვენი მოლოდინები არ გამართლდა, მაგრამ თქვენი რეაქცია უნდა იყოს ისეთი, რომ ნდობა შეინარჩუნოთ. ყოველთვის თქვენი შვილების მხარდამჭერები იყავით. შეიძლება, იზარმაცეს, მაგრამ შენიშვნა ისე უნდა გამოხატოთ, რომ მათი პასუხისმგებლობის გრძნობა გააქტიურდეს და შემდეგ წელს გამოცდების საუკეთესოდ ჩაბარება უფრო მეტი მონდომებით შეძლონ.

განსჯის გარეშე მოუსმინეთ. "შემარცხვინე", "უსაქმურო", "ეს როგორ გააკეთე?!" - მსგავსი რეპლიკები არასოდეს გამოვიყენოთ. შესაძლოა, ბავშვებმა იარლიყები მიიწებონ და თავდაჯერებულობა კიდევ უფრო მეტად დაკარგონ.

ჩვენ, მშობლებს, ძალიან დიდი ძალა გვაქვს, რომ ასეთ დროს შვილები წავახალისოთ, მოტივაცია დავუბრუნოთ და მივცეთ ბიძგი, რომ თავიანთ მიზნებს მიაღწიონ. იძულებითა და ლანძღვით შედეგს ვერ მივიღებთ. თანამშრომლობითა და წახალისებით ეს შესაძლებელია, უფრო ადვილად მოხერხდეს. რა თქმა უნდა, ძალიან რთულია. მაგრამ, მშობლებსაც ვეტყოდი, რომ რამდენიმე წლის შემდეგ ეს ამბავი, როგორც ერთ-ერთი არასასიამოვნო შემთხვევა გაგახსენდებათ და თუ ყველაფერს კარგად გააკეთებთ, სამომავლო წარმატებაზე არანაირ გავლენას არ მოახდენს. სტუდენტების ჯგუფში არავინ ინტერესდება, ვინ მერამდენე მცდელობაზე და რა ქულებით აბარებს. ახალ ეტაპს ნულიდან იწყებენ.

მთავარია, შვილი იყოს კარგად და ცხოვრების ხალისი საერთოდ არ დავუკარგოთ. ჩვენი ვალია, რომ მათი მხარდამჭერები ვიყოთ იმიტომ, რომ შვილთან კარგ ურთიერთობაზე ძვირფასი არაფერია.