ჩვილობის პერიოდში ერთ-ერთი ყველაზე რთული ისაა, რომ ბავშვი ხშირად ტირის. მიზეზის გაგებაგვიჭირს, დაწყნარება - უფრო მეტად. ახალბედა მშობლებს კი პატარას ტირილი უფრო აბნევთ ან ემოციურად ძაბავთ. გთავაზობთ ახალშობილის დაწყნარების რამდენიმე გამოცდილ და კარგად აპრობირებულ მეთოდს.
უფროსებს ჰგონიათ, რომ ბავშვის სახვევში "გაკოჭვა" მისთვის ნამდვილი ტანჯვაა. სინამდვილეში მსუბუქი გახვევა და ერთგვარი შებოჭილობა პატარას დედის მუცელში განცდილ მდგომარეობას აგონებს, რომელსაც ბოლომდე ვერ გადაეჩვია.
თუ სახით ზემოთ გიჭირავთ და ამ მდგომარეობაში აშკარად შფოთავს, დაიწვინეთ მკლავზე მუცლით, რომ სახით იატაკს უყურებდეს. ეს პოზა კოლიკის დროსაც შვებას მოგვრის. შეგიძლიათ მუცელზეც მიიკრათ ისე, რომ სახეში გიყურებდეთ. ამ მდგომარეობაში წოლაც შეგიძლიათ და სიარულიც.
ახალშობილს წოვის რეფლექსი მკვეთრად აქვს გამოხატული. ამ გრძნობის დასაკმაყოფილებლად ძუძუ ან "მატყუარა" საწოვარაა საჭირო.
ბავშვს ზოგჯერ არაგამაღიზიანებელი ხმაც აწყნარებს. ესეც მუცელში გატარებული დროის გამოძახილია. მთელი 9 თვე გარკვეული ხმები ყოველთვის ჩაესმოდა. ამიტომ ჩართეთ მუსიკა, რომელსაც ფეხმძიმობისას უსმენდით, ყურში ჩაჩურჩულებული "ჩჩშშ..." ასევე კარგად მოქმედებს.
ატირებულ ბავშვს მშვიდი და ალერსიანი ხმით ელაპარაკეთ. თან სახესთან მიიახლოვეთ, რადგან მხედველობითი კონტაქტიც საჭიროა. აგრძნობინეთ პატარას, რომ გვერდით ჰყავხართ.
დედის მუცელში ყოფნისას ბავშვი აქეთ-იქეთ "ქანაობას" მიეჩვია. ამიტომ მსუბუქი რწევა და მოძრაობა მას ყოველთვის სიამოვნებს.
დედის ხელის გადასმა, მოფერება ძალიან დამამშვიდებლად მოქმედებს. ნაზად დაუზილეთ ფეხები, ზურგი, განსაკუთრებით კი - მუცელი, ოღონდ ხელი საათის ისრის მიმართულებით ამოძრავეთ. ნურც ალერსიან სიტყვებსა და ტკბილ სიმღერას დაივიწყებთ, თუნდაც ოდნავ წაიღიღინეთ.
ატირებული ჩვილი ბევრ ჰაერს ყლაპავს, რამაც შეიძლება კოლიკის გამწვავებას ან აღმოცენებას შეუწყოს ხელი. ამიტომ ბავშვს ზედმეტი ჰაერისგან გათავისუფლებაში უნდა დაეხმაროთ. დაბოყინება საამისოდ ეფექტური საშუალებაა. ბავშვი მხარზე გადაიწვინეთ მუცლით ქვევით და მსუბუქად "დაუტყაპუნეთ" ხელი ზურგზე.
შეამოწმეთ, საფენი ხომ არ აწუხებს? შეიძლება ჯერაც მშრალია, მაგრამ სადღაც უჭერს. შეიძლება, უბრალოდ დასცხა, ამიტომ თუ უმიზეზოდ "წუწუნებს", ცოტა ხნით გახადეთ, საფენის გაუხსენით და "გაანიავეთ". შეიძლება ტანსაცმელიც აწუხებდეს, შეიძლება მკვეთრმა შუქმაც მოჭრა თვალი.
ჩვილის "გართობაში" ამ სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობა არ იგულისხმება. უბრალოთ ეცადეთ, რომ მისი ყურადღება მიიპყროთ - გააჩხაკუნეთ სათამაშო, გააჭრაჭუნეთ ქაღალდი ან პარკი. ანუ მისი ყურადღება რაიმე ახალზე უნდა გადაერთოს.