"ჩაბჟირებისას ბავშვი გვერდზე დააწვინეთ, ამ დროს სასუნთქი გზები ყველაზე კარგად თავისუფლდება" - რა ახანგრძლივებს ჩაბჟირების ეპიზოდს და რომელ ასაკში გაივლის ეს პრობლემა - მშობლები

ბავშვის ჩაბჟირება საკმაოდ გავრცელებული პრობლემაა და უამრავი მშობლის შიშისა და სტრესის მიზეზი ხდება. ნევროლოგი ირაკლი ტუღუში ვიდეობლოგში ჩაბჟირების შესახებ საუბრობს და ყევლაზე გავრცელებულ კითხვებს პასუხობს.

როგორ უნდა მოიქცეთ, როცა ბავშვი ტირილისგან ჩაბჟირდება

• პირველი რეკომენდაციაა, რომ მშობელმა შეინარჩუნოს სიმშვიდე. თქვენი ზედმეტი ემოციური ფონი ბავშვზეც მოქმედებს და შეიძლება ჩაბჟირების ეპიზოდი გახანგრძლივდეს..
• არ არის აუცილებელი, ჩაბჟირებული ბავშვი ხელში აიყვანოთ, ფეხებით დაკიდოთ, ჰაერზე გაიყვანოთ ან სული ჩაბეროთ.
• ამ დროს ყველაზე მისაღებია გვერდზე დააწვინოთ. ამ პოზაში სასუნთქი გზები უფრო თავისუფალი და გამტარი ხდება. დააწვინეთ გვედზე და დალოდეთ, როდის ამოისუნთქებს.
• რა თქმა უნდა , უნდა აგრძნობინოთ, რომ მის გვერდით ხართ და მცირედით შეეცადეთ მისი ყურადღების სხვა რამეზე გადატანას.
• მთავარი, რაც ამ დროს არ უნდა გააკეთოთ, პირი არ გაუღოთ და რამე არ ჩაუდოთ, ენა არ დაიჭიროთ, უბრალოდ, თუ ჭამის დროს ატირდა და ჩაბჟირდა, პირის ღრუში რაც ნარჩენი საკვები იქნება, იმის თითით გამოღებას ეცადეთ. ამის შემდეგ გვერდზე დააწვინეთ და დაელოდეთ, როდის შეძლებს ამოსუნთქვას.
• თუ ამ ეპიზოდს სხვა ბავშვები შეესწრნენ, აუხსენით მათ, რომ არ შეეშინდეთ, ამაში საშიში არაფერია და მალე გაუვლის.
• ჩაბჟირების ეპიზოდის შემდეგ კი ბავშვი არც დააჯილდოვოთ და არც გაუბრაზდეთ. ეს ისე მიიღეთ, თითქოს არაფერი განსაკუთრებული არ მომხდარა.

რომელი ასაკიდან მთავრდება ჩაბჟირების პრობლემა

ჩაბჟირებაა, როცა ბავშვი ტირილის დროს შეიკავებს სუნთქვას, იშვიათად შეიძლება გაულურჯდეს ტუჩების არეალი და კიდევ უფრო იშვიათად გონებაც კი დაკარგოს.

ზოგადად, ჩაბჟირების ეპიზოდები 6 თვის ასაკიდან იწყება და შეიძლება 5-6 წლის ასაკამდე გაგრძელდეს. ძალიან იშვიათ შემთხვევებში 7-8 წლამდეც გრძელდება. ბიჭებში ჩაბჟირების ეპიზოდების პიკი არის დაახლოებით 13-დან 18 თვემდე. გოგონების შემთხვევაში - 18 თვიდან 24 თვემდე. კვლევები გვიჩვენებს, რომ ბიჭებში უფრო ხშირია ეს ეპიზოდები.

ჩაბჟირება ყველა შემთხვევაში ტირილს ახლავს თან. ბავშვი იწყებს ტირილს და დაახლოებით 15 წამში მოჰყვება მას ჩაბჟირება. 15 წამის შემდეგ რაც მეტი დრო გავა, მით ნაკლებია შანსი, რომ ჩაბჟირება განვითარდეს.

ასევე კვლევებით დასტურდება, რომ ჩაბჟირებისკენ მიდრეკილი ბავშვების მშობლები უფრო მეტ სტრესს განიცდიან და შესაბამისად, მეტ ჰყურადღებას უთმობენ შვილებს. მეტად ცდილობენ, ბავშვებმა არ იტირონ, არ შეშინდნენ, არ დაისტრესონ. შედეგად, ასეთი ბავშვები უფრო ნაკლებად ადაპტირებულნი არიან გარემოში თანატოლებთან შედარებით.

უნდა ვიცოდეთ, რომ ჩაბჟირების ეპიზოდს ბავშვი საკუთარი ნებით ვერ გამოიწვევს, არ არსებობს მისი საპრევენციო და არც სამკურნალო მედიკამენტი. ამ დროს გული კარგად უნდა გამოიკვლიოთ.

როდის უნდა მიმართოთ ექიმს ჩაბჟირების პრობლემით?

თუ ეპიზოდები 6 თვემდე ასაკში განვითარდა

თუ ჩაბჟირების ეპიზოდი ტირილის გარეშე იწყება - ანუ ბავშვი ჩაისუნთქავს და უჭირს ამოსუნთქვა.

თუ ჩაბჟირების ეპიზოდის შემდეგ ბავშვს ძილიანობა ან დაბინდული გონება აღენიშნება.

თუ ჩაბჟირების ეპიზოდს თან ერთვის ხელების, ფეხების დაჭიმულობა ან კანკალი, რომელიც ერთ წუთზე მეტ ხანს გრძელდება.

რამდენად საშიშია ბავშვის ჩაბჟირება და იწვევს თუ არა მომავალში ეპილეფსიურ გულყრებს - ნანა ტატიშვილის განმარტება