ზრდისა და განვითარების პროცესში ბავშვები სხვადასხვა ემოციას განიცდიან. როგორ უნდა გაიგონ მშობლებმა, როდის უმკლავდება ბავშვი ამ ემოციებს და როდის სჭირდება დახმარება, ძალიან ძლიერი ემოციები „გადახარშოს“? ამისათვის აუცილებელია მუდმივი ყურადღება მიაქციოთ ბავშვის ფსიქიკურ ჯანმრთელობას - ესაუბრეთ მას მის გრძნობებსა და ემოციებზე, ისწავლეთ სტრესის გამკლავება და მაგალითით აჩვენეთ, რომ დახმარების თხოვნა ნორმალურია.
ბავშვი, რომლის ფსიქიკური მდგომარეობა ნორმალურია, უფრო მეტად ავლენს მიჯაჭვულობას, შეუძლია გაუმკლავდეს ასაკის შესაბამის იმედგაცრუებას, არის ცნობისმოყვარე, მიზანდასახული, აქვს პოზიტიური დამოკიდებულება და შეუძლია სხვა ბავშვებთან კომუნიკაცია. ეს ყველაფერი ზრდის შანსს, რომ კარგად ისწავლოს სკოლაში, რაც ასევე აისახება მის თვითშეფასებაზე და თავდაჯერებულობაზე.
თუმცა, თანამედროვე სამყარო თავის კვალს ტოვებს პატარების ფსიქიკაზე. ბევრ ბავშვს აქვს ქცევითი პრობლემები, შფოთვა, დეპრესია ან ADHD. რა ფაქტორები მიუთითებს იმაზე, რომ ბავშვს სერიოზული სირთულეები აქვს და მისი ქცევები მხოლოდ ცუდ ხასიათზე ყოფნით არ არის გამოწვეული?
როგორ შევინარჩუნოთ ბავშვის ფსიქოლოგიური კეთილდღეობა:
მიეცით მეტი ბოსტნეული, არ დაივიწყოთ ცილა და არ მიირთვას ბევრი შაქარი - ეს განსაკუთრებით ეხება მცორე ასაკის და ზედმეტად აგზნებადებულ ბავშვებს.
ფიზიკური ვარჯიში სასარგებლოა როგორც მოზრდილებისთვის, ასევე ბავშვებისთვის. ვარჯიშის დროს ტვინი უამრავ ნეიროტრანსმიტერს ათავისუფლებს, რომელიც სტრესთან გამკლავებასა და განწყობის გაუმჯობესებაში გვეხმარება. ვარჯიში ასევე დაგეხმარებათ გარკვეული ფსიქიკური ჯანმრთელობის მდგომარეობის სიმპტომებთან ბრძოლაში, როგორიცაა შფოთვა, დეპრესია და ADHD.
საკმარისი ძილი ეხმარება ადამიანებს უკეთ მართონ თავიანთი ემოციები, იყვნენ უფრო მომთმენები და უფრო სწრაფად გაუმკლავდნენ სტრესს. ზოგჯერ ძილის პრობლემები დარღვევის განვითარების დამატებითი ფაქტორი ხდება, ზოგჯერ - მისი პირდაპირი შედეგი ან სიმპტომი. ყველაზე მნიშვნელოვანი არის ძილის ჰიგიენის დაცვა. დარწმუნდით, რომ თქვენს შვილს ძილი ყოფნის.
ბავშვის ფსიქიკური ჯანმრთელობისა და შემდგომი კეთილდღეობის საფუძველი უსაფრთხო მიჯაჭვულობაა. მშობლებთან უსაფრთხო და უსაფრთხო კავშირი საშუალებას აძლევს ბავშვის ნერვულ სისტემას ნორმალურად განვითარდეს. მისთვის უფრო ადვილია სამყაროს შესწავლა, შემეცნება და სხვებთან ურთიერთობის დამყარება.
წიგნის (ან ფილმის) პერსონაჟების მაგალითის მოშველიებით ბავშვს გაუადვილდება იმის გაგება, თუ როგორ განსხვავდება თვისებებით ესა თუ ის ადამიანი და, შესაბამისად, გაუადვილდება მათთან ურთიერთობა.
რა თქმა უნდა, იდეალურ შემთხვევაში, ყველას გვსურს, რომ ბავშვები დაუყოვნებლივ მშობლებთან მოვიდნენ თავიანთი პრობლემებით. თუმცა, ეს ყოველთვის არ ხდება. დაეხმარეთ თქვენს შვილს იპოვოს ადამიანი, ვისთანაც შეძლებს განიხილოს ის საკითხები, რაზეც მზად არ არის თქვენთან სასაუბროდ. ეს შეიძლება იყოს ბებია, ბაბუა, დეიდა ან ნებისმიერი სხვა ზრდასრული, რომელსაც თქვენ (და რაც მთავარია, ბავშვი) ენდობით.
არაფერია მშობლისთვის უფრო მნიშვნელოვანი, ვიდრე ბავშვის კეთილდღეობა, მაგრამ მეტისმეტი არ მოგივიდეთ. მის მაგივრად ნუ გადადგამთ ნაბიჯებს, ეს თქვენს შვილს დაანახებს, რომ არ ენდობით მას. ნუ შეუშლით ხელს მათ დამოუკიდებლად გაუმკლავდნენ პრობლემებს, თუ მათი სირთულე შეესაბამება ბავშვის განვითარების დონეს.
ხანდახან ბავშვის სიყვარულით ვცდილობთ რაც შეიძლება სწრაფად დავამშვიდოთ იგი - მაგალითად, ვეუბნებით: „ყველაფერი არც ისე ცუდადაა“ ან „რა არის სატირალი“. სამწუხაროდ, ეს მხოლოდ ეუბნება თქვენს შვილს, რომ მისი ემოციები თქვენთვის არ არის მნიშვნელოვანი. მომავალში ის ვერ გენდობათ, მეტიც, საკუთარი ემოციების დამალვას დაიწყებს.
ასწავლეთ მას ემოციური რეგულირების უნარები.
ჩვენმა შვილებმა უნდა შეძლონ თავიანთი ემოციების ამოცნობა და მართვა. ეს გაზრდის მის თავდაჯერებულობას, რადგან ეცოდინება, რომ შეუძლია გაუმკლავდეს სტრესს და ძლიერ გრძნობებს.
თუ თქვენი შვილს ასაკის შესაბამისი პრობლემის გადაჭრა შეუძლია, დროთა განმავლობაში ის ნებისმიერ გამოწვევას დაძლევს. დარწმუნდით, რომ თქვენმა შვილმა იცის, როგორ გაყოს დიდი პრობლემები რამდენიმე ნაწილად და სწორად დააყენოს პრიორიტეტები. დაეხმარეთ მას გაიგოს, სად არის მისი ძლიერი მხარეები და ასწავლეთ დახმარების თხოვნა.