როდესაც ბავშვები იკბინებიან, ეს არასასიამოვნოა. ბევრ მშობელს აღელვებს ეს საკითხი - პატარები ხანდახან ოჯახის წევრებს კბენენ, უფრო ხშირად - დედას. მერე კი არც ისე იშვიათად - ბაღში თანატოლებს.
ეს "ჩვევა'' შეიძლება იყოს დროებითი, თუმცა ზოგჯერ რეალურ პრობლემას წარმოადგენს მშობლებისა და გარშემო მყოფებისთვის. თანაც, თითქმის ყოველთვის აქვს მიზეზი.
რატომ უჩნდებათ ბავშვებს კბენის სურვილი და როგორ უნდა რეაგირებდნენ ამაზე უფროსები, ძირითადად დამოკიდებულია მათ ასაკსა და გარემოზე.
და მაინც, როგორ გადავაჩვიოთ ბავშვი კბენას? ეს დამოკიდებულია მის ხასიათზე. აღზრდა არის რთული და ხანგრძლივი პროცესი, ნებისმიერი ნაბიჯი გარკვეულ კვალს ტოვებს ცხოვრების პირველ წლებში.
პირველ რიგში, კბენის მიზეზები დამოკიდებულია ასაკზე.
8 თვიდან 1 წლამდე
ამ ასაკში ბავშვებს კბენის სურვილი კბილების ამოსვლით გამოწვეული ტკივილის გამო უჩნდებათ. ამიტომ ღეჭავენ ყველაფერს, რაც კი შეიძლება, რომ დაღეჭონ. მშობლებს ამ დროს შეუძლიათ, მათ მისცენ რბილი, სილიკონის უსაფრთხო სათამაშო. მაგრამ, ამ პერიოდში კბენა ნამდვილად არ არის სანერვიულო. ეს გაივლის რამდენიმე თვეში და თავად გადაეჩვევიან.
ერთი წლიდან ორ წლამდე
მათ ამ ასაკში არ შეუძლიათ ახალი ემოციების სწორად აღქმა, რაც მოქმედებს ფსიქიკაზე. ეს მოქმედებს ასევე მათ ხასიათზე და ამით გამოწვეული კბენის სურვილი საგანგაშო არ არის, თუმცა უნდა მიაქციოთ ყურადღება.
ამ ასაკში შეიძლება აჩვენოთ მათ, რომ არ შეიძლება ასე მოქცევა. რაც უფრო სწრაფად გექნებათ რეაქცია, მით უფრო მალე გადაეჩვევიან.
მათ ყურადღების გადატანაში დაეხმარება გასართობი თამაშები, ხატვა ფერადი ფანქრებით, ასევე პასიური თამაშები. და არაფრის დიდებით - გაჯეტები და კომპიუტერი.
ორი წლიდან
ამ პერიოდში ბავშვს აქვს უნარი აღიქვას გარშემო მყოფები. ამავე დროს, ისინი იწყებენ საბავშვო ბაღში სიარულს, სადაც ეცნობიან და უმეგობრდებიან სხვა ბავშვებს. უმრავლეს შემთხვევაში იქ გამოვლენილი კბენის სურვილი ლიდერობის სურვილითაა გამოწვეული ან ამა თუ ადამიანის მიმართ წარმოქმნილი ემოციით, რომელსაც ვერ გამოხატავენ სათანადოდ. როდესაც ისინი კბენენ ბავშვებს, ამას გააზრებულად აკეთებენ. ძირითადად, ყურადღების მისაპყრობად.
თუ თქვენ მიიღებთ ინფორმაციას, რომ ბავშვი ბაღში სხვებს კბენს, უნდა მოიხადოთ ბოდიში და აუხსნათ თქვენს შვილს, რომ ეს არ შეიძლება. გარდა ამისა, აუცილებლად დაინტერესდეთ, რა გარემოა, როგორი ბავშვები არიან, როგორ ეპყრობა მასწავლებელი და რა ემოციები უჩნდება იქ პატარას. შეიძლება, კბენით ის რაღაცას გამოხატავდეს.
სამი წლიდან
ამ ასაკში ბავშვების მხრიდან კბენა გამოწვეულია გარშემო მყოფებთან პრობლემით, მათ შორის, თანატოლებთან. მნიშვნელოვანია მიაქციოთ ყურადღება, რა მიზნით იკბინებიან. თუ ამას ისინი თავდასაცავად იყენებენ, მაშინ ეს მშობლების უყურადღებობითაა გამოწვეული. ასევე, თუ კბენას თან ახლავს თვითკონტროლის დაკარგვა, აუცილებელია მიმართოთ ნევროლოგს, ფსიქოლოგს ან კვალიფიციური ადამიანისაგან მოისმინოთ რჩევები.
ხშირად ბავშვები გამოუხატავი გრძნობების გამო იკბინებიან, თუმცა ამის ერთი მიზეზი არ არსებობს.
ზოგჯერ, როცა ბავშვი იკბინება, ვერ ხვდება რას აკეთებს, განზრახ არ უნდა მათ ავნოს.
საუკეთესო გზა კონფლიქტის მშვიდად გადასაჭრელად სათამაშოებია. ასევე უნდა აჩვენოთ, რომ არ გსიამოვნებთ მათი კბენა.
გამუდმებული სტრესი ბავშვზე ცუდად მოქმედებს და აგრესიის გამოხატვა უნდა ამ ფორმით. მნიშვნელოვანია, რომ მოარიდოთ ის ამ სიტუაციას და ცოტა ხნით ოჯახურ გარემოში ამყოფოთ.