მამა, მოდი, ბედნიერება მოვამზადოთ ჩემს გოგონასთან ერთად სამზარეულოში რაღაცას "ვჯახირობდით".
უცებ მკაცრად მკითხა:
"მამა, მოდი, ბედნიერება მოვამზადოთ, ის ხომ არ არის ბევრი?"
დავიწყეთ ერთად კეთება. ფქვილი, შაქარი – ყველაფერი საკმარისია?
"მამიკო, მაღაზიაში წასვლა არ არის საჭირო? თუ ბედნიერებას ბევრი ფქვილი არ უნდა?"
ვუყურებ, მოჯადოებული, მოხიბლული, სული კი მღერის და ყვირის: "ჩემი ბედნიერება რა ხანია, მომზადებულია – ის ჩემ გვერდით დგას!"