ტრადიცია დიდი, დიდი ხნის წინ გაჩნდა - პაწაწინა ადამიანს პირველი კბილის ამოჭრას ბებიები ან სულაც სხვა ახლობლები ვერცხლის კოვზით ულოცავდნენ. კბილის ამოჭრასთან ერთად ხომ დამატებითი კვებაც იწყება!
ჰოდა, რა უნდა ყოფილიყო უფრო ძვირფასი და თბილი მოსაგონარი ბებიასგან? ვერცხლის კოვზი სამუდამო სახსოვრად რჩებოდა და თაობიდან თაობას გადაეცემოდა, როგორც საოჯახო რელიქვია თუ თილისმა!
ამავდროულად, ძველთაგანვე შენიშნეს, რომ ვერცხლი არ შედის რეაქციებში მჟავა საკვებთან და ამ მხრივ პატარებისათვის ვერცხლის ჭურჭლით საკვების მიღება უსაფრთხო იყო, თუმცა გოგირდის შემცველ პროდუქტებთან შეხებისას ვერცხლი შესაძლებელია რეაქციაში შევიდეს გოგირდთან.
თანამედროვე დედები ვერცხლის კოვზს უპირატესობას ანიჭებენ იმიტომ, რომ ის არ შეიცავს ბისფენოლს, მელამინს და ფტალატებს, რასაც ხშირად შეიცავს უხარისხო პლასტმასისაგან დამზადებული საბავშვო ჭურჭელი.
შეგასხენებთ, ამ ნივთიერებებს კანცეროგენულ ბუნებასთან ერთად გოგონების სასქესო ჰორმონებზე ზემოქმედების უნარიც აქვთ.
რა ანტიბაქტერიული თვისება შეიძლება გამოავლინოს რამდენიმე წამით ვერცხლის კოვზში დაყოვნებულმა საკვებმა, უცნობია.
გასათვალისწინებელია, რომ ვერცხლი მძიმე მეტალია და მას აქვს უნარი საკვებში გადასვლის შემდეგ ხანგრძლივად დარჩეს ორგანიზმში. რა რაოდენობით შეიძლება მოხვდეს ამ გზით ვერცხლი ორგანიზმში და რა შეიძლება მომავალში გამოიწვიოს მან, შესწავლილი არ არის.
ამავე დროს მისი გამოყენებისას, ეცადეთ, ფრთხილად მისცეთ საკვები, რათა მეტალის კიდით ნაზი ღრძილები არ დააზიანოთ, ბავშვისათვის გათვალისწინებულ აქსესუარებს ხომ კიდეები მომრგვალებული და არაბასრი უნდა ჰქონდეს.
ასე, რომ თანამედროვე მედიცინას ამ ეტაპზე არ აქვს განსაკუთრებული აკრძალვა ვერცხლის კოვზის გამოყენებასთან დაკავშირებით, ისევე როგორც, რეკომენდაციები მისი გამოყენების სარგებლიანობასთან მიმართებაში.
თავად გადაწყვიტეთ, პატარასთვის ნაჩუქარ ვერცხლის კოვზს პრაქტიკულად მოიხმართ თუ მას უბრალოდ საოჯახო რელიქვიად აქცევთ.
მედიცინის დოქტორი, პედიატრი თამარ ობგაიძე