გამარჯობა მე ანანო ვარ მე მოგიყვებით ჩემს ამბავს 2020 წელს.თუ როგორ შეიცვალა სხვისი და ასევე ჩემი ცხოვრება.დავიწყოთ ჯერ უფრო კარგად გაგეცნობით მე ვარ ანანო ჯავახიშვილი 9 წლის 71-ე საჯარო სკოლის მოსწავლე ვარ მეოთხე კლასში 2020 წელი როგორც მე ალბათ არავის არ მოსწონს რადგან გამოჩნდა covid-19 და ბავშვებს სიხარული წაგვართვა.თვეები ვერ ვნახულობდი მეგობრებს ასევე მენატრებოდა სკოლა მაგრამ პანდემიის გამო ვერ დავდიოდი და online მასწავლიდნენ მე ძალიან არ მომწონდა რაც ხდებოდა მსოფლიოში მაგრამ რას ვიზამდი,ცოტა ხანი რომ გავიდა შევეჩვიე ვიცი რომ ახლაც ვერ ეცჰვევიან სხვები მე და ალბათ სხვებსაც არ სიამოვნებს covid-19 იმიტომ რომ ყოველდღე იღუპება ასობით ადამიანი სკოლაშიც ახლა ცოტა მოსაწყენია რადგან როგორც შარშან ისე ვერ ვერთბით ასევე არ შეიძლება დაასთან გასვლა ეს ყველაფერი ძალიან მოსაწყენია მე ვაპირებდი დედაჩემთან და დეიდებთან ერთად წასვლას საბერძნეთში ბებიასთან,მაგრამ ვერ წავედით პანდემიის გამო,რადგან გადაიდო ფრენები პანდემიამ არა მარტო ჩემი არამედ სხვისი გეგმებიც დაანგრია მე და ჩმი მეგობრები კვირაშ ერტხელ ვნახულობთ ერთმანეთს რადგან პანდემიამ შეგვაშნა მართალია სკოლაში კი ვნახულობთ ერთმანეთს მაგრამ ვერ ვეთობით ჩვენ ანუ მე და ჩემ მეგობრებს გვიჭირს წესების დაცვა ეს წესებია დისტანციის დაცვა ერთმანეთს რომ არ მოვკიდოთ ხელი ერთმანეთს ნივთებს რომ არ შევევხოთ და ასე შემდეგ ეს ყველაფერი ჩემთვის ახალი და უცხოა ასე რომ შეგუებაც მიჭირს ეს 2020არის ძალიან მოსაწყენი 2020 წელს გარდაიცვალა მრავალი ადამიანი რაც ძალიან სამწუხაროა მაგრამ რას ვიზამთ მე მაგალითად არ მჯერა covid-19 ის არსებობის, მაგრამ ადამიანების 80%-ს სჯერა covid-19 ის არსებობის და 20%-ს არ სჯერა.იმ 20% ში მეც ვარ და დედაჩემიც და საერთოდ ჩემი მთლიანი ოჯახი მე ძალიან მიყვარს ხალხთან ურთიერთობა მაგრამ ამ ეტაპზე ხელს მიშლის პანდემია კიდევ მიყავრს საზოგადოებაში გარევა მაგრამ ამ ეტაპზე ამასაც ვერ ვაკეთებ მე მსოფლიოშ არსებული მდგომარეობა და ის რომ დღემდე იღუპება 1000 ადამიანი ძალიან მამწუხრებს, ახლა კი დაგემშვიდობებით იმედია მმალე მორჩება პანდემია, ნახვამდის
ანანო ჯავახიშვილი, 9 წლის