უკვე გაზაფხულია და მომავალი პირველკლასელების მშობლები უკვე იწყებენ ფიქრს და ზრუნვას, რომ ბავშვი რაც შეიძლება მომზადებული შეხვდეს პირველ სასკოლო წელს.
თანამედროვე ბავშვები ძალიან სწარაფად ითვისებენ ყველაფერს. ამიტომ წინასასკოლო პერიოდში ბევრი მშობელი ფიქრობს:“ არაფერი დაშავდება, თუ ბავშვი წინასწარ ისწავლის ასოებს, ციფრების ცნობას, მარტივ ანგარიშს - ისინი ხომ ძალიან გონიერები არიან და არ გაუჭირდებათ ათვისება“. რამდენად სწორია ეს მიდგომა და საჭიროა თუ არა სპეციალურად მეცადინეობა სკოლაში შესვლამდე, რამდენად გამართლებულია 6 წლამდე ბავშვის ინტენსიური მეცადინეობა, მისთვის ანბანის, ციფრების, ანგარიშის სწავლება. ამ შეკითხვას ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ორგანიზაცია „მშობლები განათლებისთვის“ გამართულ ვებინარზე უპასუხა და აღნიშნა, რომ სკოლამდელ ასაკში დასწავლის კატეგორიული წინააღმდეგია.
„ჩვენთვის, ფსიქოლოგებისთვის, სწავლა და დასწავლა სხვადასხვა რამაა. სწავლით შეიძლება ბავშვმა სრულიად არაცნობიერად, უნებლიედაც ისწავლოს რაღაც. ხოლოდ დასწავლა, რასაც გულისხმობს სასკოლო სწავლება, ეს არის მიზანმიმარტული, ძალისხმევით განპირობებული პროცესი, რომელსაც სჭირდება სერიოზული ძალისხმევაც და მიზნისკენ სწრაფვაც. სკოლამდელ ასაკში სწავლის წინააღმდეგი არ ვარ, დასწავლის წინააღმდეგი ვარ. დასწავლა გახლავთ ქცევა, ძალიასხმევის დახარჯვით განხორციელებული მიზანმიმართული აქტივობა, მეცადინეობა, რაც მიუღებელია ამ ასაკში.თამაშიც ქცევაა. წამყვანი ქცევა კი 6 წლამდე ასაკში თამაშია და არა დასწავლა. კარგ საგანმანათლებლო სისტემის მქონე სკოლებში პირველ კლასშიც კი თამაშით ასწავლიან. 6 წლამდე ასაკში ბავშვები ძალისხმევის გარეშე თამაშით უნდა სწავლობდნენ. საქართველოში კი ყველა უგულებელყოფს თამაშს და ის მხოლოდ გართობა ჰგონიათ. არადა თამაში ბავშვის განვითარებისთვის ერთ-ერთი ყველაზე ფუნდამენტური ქცევაა. თამაშის გარეშე ბავშვი ვერც ისწავლის და ვერც განვითარდება. პირველი 6 წლის განმავლობაში სწავლა ხდება მხოლოდ თამაშით. ამ ასაკში ბავშვს დასწავლა არ შეუძლია, არ აქვს მომწიფებული შესაბამისი უნარები. როცა უფროსი ამეცადინებს და მისგან დასწავლას მოითხოვს, ეს არის ძალადობა. ამის წინააღმდეგი ვარ. ძალიან ბევრი კვლევა ცხადყოფს, რომ ბავშვები, რომლებსაც ამეცადინებდნენ სკოლამდელ ასაკში, მომავალში დიდი პრობლემების წინაშე დგებიან. სწავლისადმი ინტერესი და მოტივაცია უქრებათ“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.