იმ შემთხვევაში, თუ გოგონებს თმა გაშლილი აქვთ, ბიჭებს კი ჯინსი აცვიათ, სასწავლო პროცესზე არ დაიშვებიან, - ასეთი შინაგანაწესი ზუგდიდის რამდენიმე სკოლაში მოქმედებს. აღნიშნული აკრძალვები, როგორც წესი, საბჭოთა პერიოდში ვრცელდებოდა, როდესაც სპეციალური ფორმების ტარება ყველა მოსწავლეს ევალებოდა.

ამ ეტაპზე, საქართველოში სასკოლო ფორმების სავალდებულო ტარებასთან დაკავშირებით სპეციალური წესები არ არსებობს, თუმცა, როგორც ჩანს, ზოგიერთი სასწავლო დაწესებულება, მოსწავლეების სასკოლო იმიჯს თავად განსაზღვრავს.

უნდა იყოს თუ არა სავალდებულო სასკოლო ფორმების ტარება და რა უარყოფითი და დადებითი შედეგები მოაქვს მას? ამის შესახებ რამდენიმე მშობელსა და განათლების ექსპერტს გავესაუბრეთ.

ინგას 6 წლის შვილი რუსთავის 23-ე სკოლაში სწავლობს. დედა განმარტავს, რომ აღნიშნულ სკოლაში მოსწავლეებს მხოლოდ შავი, თეთრი და ლურჯი ფერის სამოსის ტარების უფლება აქვთ, რაც დამატებით ხარჯებთანაა დაკავშირებული, - "დირექტორი სპეციალურად ამოწმებს ხოლმე, თუ რა აცვიათ მოსწავლეებს. ჩემი აზრით, ბავშვების ტანსაცმლის ფერზე ზრუნვის ნაცვლად სკოლა უნდა გაარემონტონ და დაალაგონ," - აღნიშნავს ის.

მაკა, რომელიც შვილს სკოლაში მალე შეიყვანს, სასკოლო ფორმის პოზიტიურ მხარეებზე საუბრობს, მისი თქმით, ბავშვებს შორის ეს სოციალური ნიშნით დისკრიმინაციის პრობლემას აღმოფხვრის, - "ჩემი ნაცნობის შვილი, კუკიაზე მდებარე სკოლის მეცხრე კლასიდან იმიტომ გამოვიდა, რომ სხვებივით კარგად არ ეცვა, გარშემომყოფებთან პრობლემები ექმნებოდა და გაკვეთილებზე აღარ დადიოდა," - განმარტავს ის.

განათლების ექსპერტის, თამარ მოსიაშვილის თქმით, სასკოლო ფორმებს აკადემიურ მოსწრებასთან კავშირის არ აქვს, - "ფორმების შემოღების საკითხი სასკოლო საზოგადოებასთან შეთანხმებით უნდა მოხდეს. ცხადია, როცა შეთანხმება არ ხდება, ეს უკმაყოფილებას იწვევს, რაც სკოლაში მიზანშეწონილი არ არის," - აღნიშნავს ექსპერტი და დასძენს, რომ სასკოლო ფორმის შემოღება ოჯახებისთვის დამატებითი ფინანსური ხარჯების საფუძველი გახდება. განაგრძე კითხვა