ფსიქოლოგები თანხმდებიან, რომ ნებისმიერი სახის ხელსაქმე დადებითად მოქმედებს ადამიანზე, განსაკუთრებით კი ბავშვზე, რომელიც თვითგამოხატვისთვის სხვადასხვა გზას მიმართავს ხოლმე. მშობლისთვის მნიშვნელოვანია, რომ მისი შვილის თვითგამოხატვის მცდელობა უსაფრთხო, სასიამოვნო და შემეცნებითი ხასიათის იყოს.
სწორედ ამ მიზნებს ემსახურება "კრაფტერების კლუბი", რომელში გაერთიანებაც 10-დან 18 წლამდე ბავშვებს შეუძლიათ.
თავისუფლება, მეგობრობა, განტვირთვა, მრავალფეროვნება, სიამოვნება, განვითარება - ეს არის პირველი სიტყვები, რომლებიც "კრაფტერების კლუბის" წევრებმა თავიანთი საქმიანობის შესახებ თქვეს და თავიანთი გამოცდილების შესახებ ისაუბრეს.
"კრაფტერების კლუბში" გაწევრიანებისთვის თითოეულ მათგანს სხვადასხვა მიზეზი აქვს. ზოგი თავიდანვე გატაცებული იყო ხელსაქმით. მაგალითად 13 წლის ნია რევაზიშვილი ხატავს, ძერწავს და პატარა ასაკში საკუთარი ბრენდის შექმნაც კი შეძლო:
"10 წლის ვიყავი ჩემი გაკეთებული ნივთები პირველად რომ გავიტანე „ფლი მარკეტზე“. კრაფტერების კლუბის შემოთავაზებები მომეწონა, თან ვიცოდი, რომ ჩემნაირ ბავშვებს გავიცნობდი".
"კრაფტერების კლუბმა" ბავშვების ცხოვრებაში ბევრი რამ შეცვალა. მათი თქმით, უფრო გაწონასწორებულები, მეგობრულები და კონცენტრირებულები გახდნენ. ისეთი უნარები შეიძინეს, რომ სკოლაში ნიშნებიც კი გამოასწორეს. მაგალითად, ბარბარე პაიჭაძის თქმით, სკოლის ქულები მკვეთრად გააუმჯობესა და ახლა ათებზე სწავლობს. ბაია დარსაველიძემ კი საკონტროლოების შიშის დაძლევა შეძლო: "მათემატიკა კარგად ვიცი, მაგრამ საკონტროლოებზე ძალიან ვნერვიულობდი და სისულელეებს ვწერდი. შემდეგ "კრაფტერების კლუბში" გავწევრიანდი და ბოლო ერთი წელია, ყველა საგანში ათები მყვება".
თუკი მშობლებისთვის მობილური და კომპიუტერი აუღებელი ციხე-სიმაგრეა, "კრაფტერების კლუბს" ამ პრობლემის გადაჭრაც შეუძლია. ბაია დარსაველიძე ამბობს, რომ თუკი ადრე თავისუფალ დროს მობილურსა და კომპიუტერთან ატარებდა, ხელსაქმის გაკვეთილების შემდეგ საყვარელ ტექნიკას თანდათან დაშორდა და დროის უფრო ნაყოფიერად გატარება დაიწყო.
ასევე, ყველასთვის ცნობილია, რომ გარდატეხის ასაკს თან სდევს შფოთვა, ნერვიულობა და სტრესი. ამ დროს მოზარდისთვის ისეთი საქმე უნდა შევარჩიოთ, რაც დაამშვიდებს და კარგ ხასიათზე დააყენებს. ფაქტია, რომ ხელსაქმე განწყობაზე ძალიან კარგად მოქმედებს.
თაკო ლონდარიძე, 15 წლის: "ყველაფერზე ვბრაზდებოდი, ნერვები არ მყოფნიდა. აქ რომ მოვედი, პირველად ვცადე ქარგვა და ისე მომეწონა, რომ მთელი დღეები ვქარგავდი. ერთიანად დავმშვიდდი და უფრო გაწონასწორებული გავხდი". კლუბში გაწევრიანება ზოგისთვის იმდენად მნიშვნელოვანი აღმოჩნდა, რომ მომავალი პროფესიაც კი აირჩიეს.
ბაია დარსაველიძე, 11 წლის:
"არტის და კრაფტის" ვიდეოს გადასაღებად ბათუმში ვიყავით. იქ სამაჯური გავაკეთე, რომელიც კოსმოსის ფერებში იყო და რაკეტები ჩანდა. ამის შემდეგ ძალიან მომინდა, რომ კოსმონავტი გავხდე".
ნინო ჯინჭარაძე, 15 წლის:
"სანამ ხელსაქმით დავკავდებოდი, ძალიან მინდოდა ჟურნალისტიკა, მაგრამ იმდენად მსიამოვნებს ხელსაქმე, რომ მივხვდი, აღარ მინდა ჟურნალისტიკა და ინტერიერის დიზაინის განხრით ვაპირებ სწავლის გაგრძელებას".
ნინოსგან განსხვავებით ჟურნალისტიკამ გაიტაცა თაკო ლონდარიძე: "არტის და კრაფტის" ფარგლებში დიზაინერებს ინტერვიუ უნდა ჩამოვართვა. იმდენად მომეწონა კითხვების მოფიქრების პროცესი, რომ გადავწყვიტე, ჟურნალისტიკაზე ჩავაბარო".
"როცა კრაფტერების გუნდს შევუერთი ძალიან მომეწონა მათი შექმნილი ნივთები. ისინი არ ჰგავდა ხელით აწყობილს, მაგრამ როცა თავადაც ჩავერთე ამ პროცესში და ჩემი ხელით შევკერე ფერადი დათვი მივხვდი, რომ ამაში რთული არაფერი ყოფილა. ძალიან საინტერესო პროცესია, როცა შენი ფანტაზიით და დიზაინით ქმნი ახალ ნივთს" - აღნიშნავს მარი მაზანაშვილი.
"კრაფტერების კლუბის" წევრები გონიერები, მხიარულები და კომუნიკაბელურები არიან. უყვართ ერთმანეთი, საქმე, რასაც აკეთებენ და ყველას ურჩევენ კლუბში გაწევრიანებას.