ნებისმიერ საქმეს, რომელსაც იწყებ, სჭირდება სწორად დაგეგმარება და დიდი შრომა. როცა პირველი მოსავლის შედეგს ხედავ, მოტივაცია გიმაღლდება. ასე მოხდა რებეკა ხუგაევის ცხოვრებაშიც. რებეკა 23 წლის ფერმერია. ლაგოდეხის რაიონში, სოფელ აფენში საკმაოდ დიდ და მრავალფეროვან მეურნეობას უძღვება. აქვს სხვადასხვა ჯიშის ხეხილი, ჯუჯა ხილი, დეკორატიული ხეები, მოჰყავს ბოსტნეული, ახარებს ეზოს მრავალწლიან და ერთწლიან ყვავილებს. ამავე დროს ჰყავს ორი წლის შვილი, რომელსაც სრულიად მარტო ზრდის.
- დავიბადე და გავიზარდე ლაგოდეხის რაიონში, იქ სადაც დღესდღეობით ვსაქმიანობ. სტუდენტი ვარ, თუმცა ჩემი კარიერა სხვა კუთხით განვითარდა და სოფლის მეურნეობის სფეროში ახალგაზრდა მებაღედ მიცნობენ. ჩემი საქმიანობა ძირითადად ორ სფეროს მოიცავს: ფოტოგრაფიას და მებაღეობას. ორივეზე იმდენად ვარ შეყვარებული, არც ერთის დათმობას არ ვაპირებ.
- ბავშობიდან მცენარეებთან ერთად ვიზრდები, რადგან ჩემი მშობლები აქტიურად იყვნენ ჩართული სოფლის მეურნეობაში. მეც ამ სფეროს სიყვარული ჩემდა უნებურად გამომყვა და ადრე თუ გვიან მაინც იჩინა თავი, ამას თქვენც ხედავთ.
- ქალაქში მას შემდეგ გადავედი, რაც უნივერსიტეტში ჩავაბარე. სიმართლე გითხრათ, დედას ჩემზე მეტად სურდა მესწავლა, რადგან თავის დროზე მას ამის საშუალება არ მიეცა. ასევე იცოდა, რა ძნელი იყო მიწაზე მუშაობა მით უმეტეს ქალისთვის და არ სურდა მისი შვილი, თან გოგო ამ გზას გაყოლოდა. სწავლის პერიოდში სოფელში ხშირად ვერ ვახერხებდი ჩასვლას. ბავშვობის სახლში მაშინ დავბრუნდი, როცა იქ დედა აღარ დამხვდა... სამწუხაროდ, ის უეცრად გარდაიცვალა. მამა იმდენად იყო განადგურებული დედას უეცარი წასვლით, მას აუცილებლად სჭირდებოდა ჩემი თანადგომა, ამიტომ ბევრი აღარ მიფიქრია, მივატოვე ქალაქური ცხოვრება და სოფელში გადავედი.
- ჩემი ცხოვრება ერთ წამში რადიკალურად შეიცვალა. დედას ვეძებდი ყველგან და ყველაფერში. მარტო დედა არა, მე ჩემი საუკეთესო მეგობარიც დავკარგე. ძალიან ძნელი იყო იმ აზრთან შეგუება, რომ დილა მისი ხმის გაგონების გარეშე უნდა დამეწყო... როგორც გითხარით, ჩემი ცხოვრება რადიკალურად შეიცვალა მას შემდეგ, რაც სოფელში გადავედი და მამასთან ერთად ამ საქმიანობაში ჩავები.
- დიახ, მეურნეობას მე და მამა ვუძღვებით, თუმცა მართვის სადავეები მთლიანად ჩემს თავზე მაქვს აღებული. მამაჩემი მხოლოდ ბაღში მუშაობს და პრაქტიკულ ცოდნას მიღრმავებს თავისი გამოცდილებიდან გამომდინარე. ბაღშიც შესაბამისად მხოლოდ ორნი ვმუშაობთ. წლების წინ ვერც წარმოვიდგენდი, ამ საქმეში ასეთ წარმატებას თუ მივაღწევდი.
- ჩვენი მეურნეობა მოიცავს სხვადასხვა ჯიშის ხეხილს, ჯუჯა ხილს, დეკორატიულ ხეებს, ეზოს მრავალწლიან და ერთწლიან ყვავილებს, ბოსტნეულს და ა.შ მოკლედ, რომ ვთქვათ მრავალფეროვანია ჩვენი ბაღი.
- დიახ, ორი წლის შვილი მყავს. ოთხი თვისაც არ იყო ანდრია, როდესაც პირველად გავიყვანე ბაღში ,,დასახმარებლად". მას შემდეგ მე და ჩემი პატარა ანგელოზი ყველგან ერთად დავდივართ, მათ შორის სამუშაოდაც. რაც პატარა შემეძინა, უხილავი თვალი და ათასი ახალი გრძნობა გამიჩნდა. მან მე ისე გამაძლიერა, "მთაც კი შემიძლია გადავდგა". პატარას მარტო ვზრდი და მასზე 24 საათის განმავლობაში ვზრუნავ. სამუშაოს და მასთან თამაშს ისე ვუთავსებ ერთმანეთს, რომ ყველაფერს ვასწრებ და ჩემი პატარაც კმაყოფილია. განაგრძეთ კითხვა და იხილეთ ფოტოები