"მა­მა­ჩე­მი ოჯა­ხუ­რი ტი­პის სახ­ლშია, სა­დაც ბე­ნე­ფი­ცი­ა­რე­ბი ცხოვ­რო­ბენ... დაავადებამ ყველაფერი დაავიწყა, პროფესიის და ფორტეპიანოზე დაკვრის გარდა..." - რას ყვება ნანიკო ხაზარაძე მამაზე და რატომ დაიმსახურა საზოგადოების კრიტიკა - მშობლები

რამ­დე­ნი­მე თვის წინ, ტე­ლე­წამ­ყვა­ნი ნა­ნი­კო ხა­ზა­რა­ძე "ფე­ის­ბუ­ქის" ერთი პოს­ტის გამო, ინ­ტერ­ნეტ სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ კრი­ტი­კის ქარ­ცე­ცხლში გა­ა­ტა­რა. პოს­ტი მის 81 წლის მა­მას, მეც­ნი­ერ დათო ხა­ზა­რა­ძეს ეხე­ბო­და. ტე­ლე­წამ­ყვა­ნი წერ­და, რომ მა­მას აქვს დე­მენ­ცია, რო­მე­ლიც მწვა­ვე ფორ­მე­ბით მიმ­დი­ნა­რე­ობს - ავად­მყოფს დრო, სივ­რცე, გა­რე­მო აქვს არე­უ­ლი და ამ და­ა­ვა­დე­ბით გა­მოწ­ვე­უ­ლი არა­ა­დექ­ვა­ტუ­რი ქცე­ვა, უპირ­ვე­ლე­სად მი­სი­ვე ჯან­მრთე­ლო­ბას უქ­მნი­და საფრ­თხეს.

ამი­ტომ, ტე­ლე­წამ­ყვან­მა, ბევ­რი ფიქ­რის შემ­დეგ, მა­მის სა­ო­ჯა­ხო ტი­პის სახ­ლში მიყ­ვა­ნა გა­და­წყვი­ტა, რათა მის­თვის შე­სა­ბა­მი­სი გა­რე­მო შე­ექ­მნა. სწო­რედ ამ საქ­ცი­ე­ლის გამო, სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ნა­წილ­მა ნა­ნი­კოს ვერ გა­უ­გო და მკაც­რად გა­აკ­რი­ტი­კა.

AMBEBI.GE ტე­ლე­წამ­ყვანს და­უ­კავ­შირ­და და და­ინ­ტე­რეს­და, რო­გო­რია მა­მის ახ­ლან­დე­ლი მდგო­მა­რე­ბა, ასე­ვე, რო­გორ უმკლავ­დე­ბა და­ა­ვა­დე­ბას:

- მა­მა­ჩე­მი ოჯა­ხუ­რი ტი­პის სახ­ლშია, სა­დაც ბე­ნე­ფი­ცი­ა­რე­ბი ცხოვ­რო­ბენ. მამა ცალ­კე ოთახ­შია. სა­ნამ იქ გა­და­ვიყ­ვან­დი, გა­რე­მოს­თან გა­უ­ცხო­ე­ბა რომ არ ჰქო­ნო­და და თან წა­მო­სუ­ლი­ყო, ვუ­თხა­რი, რომ 21-დღი­ა­ნი "საგ­ზუ­რი" მქონ­და და და­სას­ვე­ნებ­ლად უნდა წა­მეყ­ვა­ნა... იქ რამ­დე­ნი­მე თვეა, რაც და­ბი­ნავ­და და ფაქ­ტია, თავს კარ­გად გრძნობს, მეტი სიმ­შვი­დე მო­ი­პო­ვა...

იმ სახ­ლში პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლე­ბი მუ­შა­ო­ბენ, რომ­ლებ­საც შე­სა­ბა­მი­სი სა­მე­დი­ცი­ნო გა­ნათ­ლე­ბა აქვთ და რაც მთა­ვა­რია, ასეთ პა­ცი­ენ­ტებ­თან მო­პყრო­ბის წე­სე­ბი იცი­ან. მა­მას იქ აქვს თა­ვის კა­ბი­ნე­ტი და კარ­ზე უწე­რია - პრო­ფე­სო­რი ხა­ზა­რა­ძე, თეთ­რი ხა­ლა­თი აც­ვია და დი­ლა­ო­ბით სხვა ბე­ნე­ფი­ცი­ა­რებ­თან შე­მოვ­ლას აწარ­მო­ებს.

- თა­ვა­დაც ექი­მია, ხომ?

- კი, სუ­ლით ხორ­ცამ­დე ექი­მია, ზო­გა­დი ქი­რურ­გი, პრო­ფე­სო­რი. მი­ნი­ჭე­ბუ­ლი აქვს თა­ვი­სი საქ­მი­ნი­ა­ნო­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ემი­რი­ტუ­სის წო­დე­ბა. მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა ოპე­რა­ცი­ებს მუც­ლის ღრუს ნე­ბის­მი­ერ პა­თო­ლო­გი­ა­ზე აკე­თებ­და. ამ და­ა­ვა­დე­ბამ თით­ქმის ყვე­ლა­ფე­რი და­ა­ვი­წყა, გარ­და მისი პრო­ფე­სი­ი­სა და ფორ­ტე­პი­ა­ნო­ზე დაკ­ვრი­სა... იმ დღეს ერთ-ერთ ბე­ნე­ფი­ცი­არს ძირ­მა­გა­რა ისე და­უ­მუ­შა­ვა, რომ ადა­მი­ა­ნი პრობ­ლე­მის­გან გა­თა­ვი­სუფ­ლდა. იქა­ურ თა­ნამ­შრომ­ლებს ლექ­ცი­ებს უტა­რებს. გა­ო­ცე­ბუ­ლე­ბი არი­ან, იქაც ამ­ბო­ბენ - ამ და­ა­ვა­დე­ბამ მის პრო­ფე­სი­ას ვე­რა­ფე­რი და­აკ­ლოო. ძა­ლი­ან შე­უყ­ვარ­დათ. მოკ­ლედ, შე­და­რე­ბა არ არის, დამ­შვიდ­და.

- მას­თან ყო­ვე­ლი ვი­ზი­ტი­სას, ვი­დე­ოს უღებ და სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში ათავ­სებ, სა­ი­და­ნაც კარ­გად ჩანს, რომ მა­მას, ყვე­ლაფ­რის მი­უ­ხე­და­ვად, მარ­თლაც შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბუ­ლი აქვს ძვე­ლი პეწი და ღირ­სე­ბა...

- კარ­გად აღ­ზრდი­ლი, კულ­ტუ­რუ­ლი, ზრდი­ლო­ბი­ა­ნი, მო­სიყ­ვა­რუ­ლე, თბი­ლი და ბევ­რი კარ­გი თვი­სე­ბით შემ­კუ­ლი ადა­მი­ა­ნია. მისი მსგავ­სი იშ­ვი­ა­თად მი­ნა­ხავს... ამას­თან, უკი­დე­გა­ნოდ გა­ნათ­ლე­ბუ­ლია, სი­ტყვა არ არ­სე­ბობს, რომ მას­ზე ამომ­წუ­რა­ვი ინ­ფორ­მა­ცია არ მო­გა­წო­დოს.

ცნო­ბი­ლი ქი­რურ­გის, ეგა­ნა­ტე ფი­ფი­ას მოს­წავ­ლეა და დღემ­დე ეგ­ნა­ტე მისი ღმერ­თია ადა­მი­ნო­ბის და მე­დი­ცი­ნის მი­მარ­თუ­ლე­ბით. მოკ­ლედ, ყვე­ლა­ნა­ი­რად, მისი გაზ­რდი­ლია. თან, ეგ­ნა­ტე ჩვე­ნი ნა­თე­სა­ვიც იყო, მისი ვაჟი მა­მი­და­ჩე­მის ქმა­რი გახ­ლდათ.

- მა­მას დე­მენ­ცია რო­დის და­ე­წყო?

- ჩემ­თვის მა­მას ეს და­ა­ვა­დე­ბა ხი­ლუ­ლი სა­ქარ­თვე­ლო­ში კო­რო­ნა­ვირუ­სის შე­მოს­ვლის პირ­ველ დღე­ებ­ში გახ­და... შემ­დეგ კი დე­მენ­ცი­ის შე­სა­ხებ ბევ­რი რამ წა­ვი­კი­თხე. მას სხვა­დას­ხვა გან­შტო­ე­ბა და სა­ხელ­წო­დე­ბა აქვს, რაზე სა­უ­ბარ­საც ახლა არ ვაპ­რებ, თუმ­ცა ერთს ვი­ტყვი, ხალ­ხში ადრე მას უმე­ტე­სად სკლე­როზს ეძახ­დნენ...

გა­სულ წლამ­დე სულ მუ­შა­ობ­და, ლექ­ცი­ებს რამ­დე­ნი­მე უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში კი­თხუ­ლობ­და. ერთხელ ჩემ­მა მა­მი­დაშ­ვილ­მა მი­თხრა - და­თოს იქ­ნებ უთხრა, ნუღა იმუ­შა­ვებს, სახ­ლში დაჯ­დე­სო. რო­გორც ირ­კვე­ვა, ქარ­თულ ჯგუფ­ში შე­დი­ო­და და ლექ­ცი­ას რუ­სუ­ლად კი­თხუ­ლობ­და და პი­რი­ქით... რა­ღაც ნიშ­ნე­ბი უკვე ჰქონ­და... ეს გვი­ან გა­ვი­გე. განაგრძეთ კითხვა