"გირჩის" ერთ-ერთმა ლიდერმა, პარლამენტარმა ვახტანგ მეგრელიშვილმა განმარტა რატომ არ დაყავს სკოლაში შვილები. გთავაზობთ ინტერვიუს ნაწყვეტს:
ვახტანგ მეგრელიშვილი:
- ჩვენი სასკოლო სისტემა ისეა აწყობილი, რომ ბავშვებს 12 წელი ვაწამებთ. მათ მორჩილებას ვაჩვევთ, წარუმატებელი ფსიქიკით ვზრდით. საბჭოთა კავშირში თუ მორჩილი არ იქნებოდი, შეიძლებოდა სახელმწიფოს მოეკალი. დღესაც საბჭოთა სისტემა გვაქვს. ხორცის საკეპ მანქანაში ვატარებთ ყველას, რომ ერთნაირი პროდუქტი მივიღოთ. ბავშვები ვერასოდეს იქნებიან ერთნაირი, უბრალოდ, შეიძლება ერთნაირად გავაუბედუროთ სხვადასხვა ნიჭის ადამიანები. მე საკუთარი შვილები მოვაცილე ამ მახინჯ სისტემას, ისინიც ჩემს სკოლაში დამყავდა და სამი წელია, აღარ ვუშვებ. "ნიუტონში" რეპრესიული სისტემა შევასუსტეთ, მაგრამ რეგულაციებიდან გამომდინარე სხვა რეფორმები წარმოუდგენელი იყო. ახლა პოლიტიკურ ველზეა მოსაგები ეს ბრძოლა. საჭიროა ყველას დარწმუნება, რომ მშობლის პრეროგატივაა შვილის აღზრდა და არა სახელმწიფოსი. თუ გავაგებინეთ, ეს იქნება დასაწყისი ცვლილებების, რაც ასე სჭირდებათ ბავშვებს.
- რაში სჭირდებათ ატესტატი? განათლებას სხვადასხვანაირად იღებენ. ძირითადად, ჩემი მეუღლეა დაკავებული ბავშვებით, მეც ვიღებ მონაწილეობას. ჩემი ორი გოგონა და ერთი ვაჟი სხვადასხვა რეჟიმით ცხოვრობენ. რამდენიმე დღის წინ ჩემი უფროსი გოგონა, 16 წლის მარიამი ფარიკაობის ჩემპიონი გახდა. სპორტსმენია, თავისი ინტერესები აქვს და ცხოვრების თავისი გზა მინდა იპოვოს. შუათანა, ნათია, დაინტერესებულია მუსიკით, კითხვით, პროგრამირებას სწავლობს და ისეთ რაღაცებს აკეთებს, რაც მნიშვნელოვანია მისი განვითარებისთვის. უმცროსი, კონსტანტინე, 10 წლისაა და მასთან სახლში დადის მასწავლებელი, რომელიც ძალიან უყვარს.
თუ არ გაინტერესებს საგანი, რატომ უნდა ისწავლო? ეს სიგიჟეა! განათლების მთავარი პრობლემა ის არის, რომ ბავშვები ვერ იღებენ პასუხს, რატომ უნდა გაიღონ ასეთი მსხვერპლი, რომ ყველა საგანი ისწავლონ. ჩვენს ოჯახში ბავშვებს ვუყურებთ, როგორც სრულფასოვან ადამიანებს.
- მე, როგორც მშობელმა, მივიღე ეს გადაწყვეტილება. კი ბატონო, როცა ბავშვები სახლში არიან, მეტი ენერგიის და დროის დახარჯვა გვიწევს, მაგრამ არ ვწუწუნებ. განაგრძეთ კითხვა