1995 წელს, და­ა­ვა­დე­ბა­თა კონ­ტრო­ლის ცენ­ტრის ხელ­მძღვა­ნე­ლის ამი­რან გამ­ყრე­ლი­ძის ოჯახ­ში უდი­დე­სი ტრა­გე­დია დატ­რი­ალ­და. უფ­რო­სი შვი­ლი გიგი გამ­ყრე­ლი­ძე, სა­ცო­ლეს­თან ერ­თად, ავა­რი­ა­ში და­ი­ღუ­პა. ამ თე­მა­ზე სა­უ­ბა­რი გამ­ყრე­ლი­ძეს ყო­ველ­თვის უჭირს, თუმ­ცა ამ­ჯე­რად "იმე­დის" ეთერ­ში, ნოე სუ­ლა­ბე­რი­ძის გა­და­ცე­მა­ში სტუმ­რო­ბი­სას, კი­დევ ერთხელ გა­იხ­სე­ნა წლე­ბის წინ დატ­რი­ა­ლე­ბუ­ლი ტრა­გე­დია.

ამი­რან გამ­ყრე­ლი­ძე:

"ამ დროს ჩემი ცხოვ­რე­ბა გა­ჩერ­და. ჩემი შვი­ლი, სა­ცო­ლეს­თან ერ­თად, ავა­რი­ა­ში მოჰ­ყვა. ორი დღით ადრე ჩვენ­თან იყ­ვნენ, როცა ოჯახს თა­ვი­ან­თი მიზ­ნე­ბი გა­უმ­ხი­ლეს, გა­და­წყდა, რომ ეს ასე უნდა ყო­ფი­ლი­ყო. ორ კვი­რა­ში ნიშ­ნო­ბა უნდა ჰქო­ნო­დათ, შემ­დეგ კი­დევ ორ კვი­რა­ში ქორ­წი­ლი, მა­შინ რთუ­ლი პე­რი­ო­დი იყო, კა­ხე­თის გზა­ზე პა­ტა­რა სახ­ლი გვქონ­და, ხაშ­მის მო­პირ­და­პი­რე მხა­რეს, რამ­დენ­ჯერ­მე გა­ქურ­დეს, იქ და­დი­ო­და ხოლ­მე ჩემი შვი­ლი გიგი.

იქი­დან მო­დი­ოდ­ნენ, რო­დე­საც ეს მძი­მე ავა­რია მოხ­და. ამან ჩვენს ოჯახს ძა­ლი­ან დიდი დამ­ღა და­ას­ვა. ვცდი­ლობ, რომ ეს ჩემი და ჩემი მე­უღ­ლის ტვირ­თი იყოს.

ჩვენ, ორი ოჯა­ხი ისე­თი­ვე ერ­თი­ა­ნე­ბი ვართ, რო­გორც მძახ­ლე­ბი არი­ან. სამ­წუ­ხა­როდ, ქორ­წი­ლი ვერ მო­ეს­წრო, ისი­ნი ერ­თად არი­ან დაკ­რძა­ლუ­ლი, ჩვენ ორი ოჯა­ხი - გამ­ყრე­ლი­ძე­ე­ბი­სა და ტუ­ღუ­შე­ბის, ერ­თი­ა­ნი ოჯა­ხია. ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე ნა­თე­სა­უ­რი კავ­ში­რი დღემ­დე ამ ოჯახ­თან მაქვს.
განაგრძეთ კითხვა