სერიალში "სიყვარულს მიღმა" ყველა თაობის მაყურებლისთვის საყვარელი ლილუს როლს განო გერლიანი ასრულებს. ის პროფესიით მსახიობი არ არის, მაგრამ ახლო მომავალში აპირებს ამ პროფესიას ამერიკაში დაეუფლოს. როგორია მისი რეალური ცხოვრება, როგორი ურთიერთობა აქვს მშობლებთან და როგორ დაიწყო მისი "ფილმური" სიყვარულის ამბავი? - ამ ყველაფერზე განო გულახდილად გვესაუბრა.
- როდესაც ჩემი პერსონაჟი სერიალში პირველად გამოჩნდა, ხალხს თავიდან თითქოს არ მოსწონდა. ვფიქრობდი, ქუჩაში რომ გავალ და მიცნობენ, სავარაუდოდ, ჩემ მიმართ ცუდი დამოკიდებულება ექნებათ-მეთქი. ახლა კი მაყურებლისგან არანორმალურად დიდ სიყვარულს ვგრძნობ, განსაკუთრებით - პატარა ბავშვებისგან. გუშინ მაღაზიიდან ხელი დამიქნიეს, ამ ერთმა ჟესტმა უზომოდ გამახარა. ყველაზე ხშირად ბავშვები მოდიან, ფოტოების გადაღებას მთხოვენ. ისეთი საყვარლები და გულწრფელები არიან, მათთან ურთიერთობა ყველაზე მეტად მაბედნიერებს.
- როცა ჩემს თავზე ლაპარაკი მიწევს, მინდა ყველამ იცოდეს, რომ ძალიან ემოციური ვარ. ნებისმიერი რამ, რაც შეიძლება ადამიანს ეწყინოს, მე ორმაგად ან ოთხმაგად მწყინს, შეიძლება ტირილამდე მივიდე. ასევე უმნიშვნელო რამ მახარებს. ჯერ პროფესია არ ამირჩევია, არსად ჩამიბარებია, 20 წლის ახლახან გავხდი. ახლო მომავალში ვაპირებ, სასწავლებლად ამერიკაში წავიდე. სკოლა რომ დავამთავრე, თეატრალურ უნივერსიტეტში ჩაბარებას ვფიქრობდი, მაგრამ გადავიფიქრე. ბავშვობიდან რომანტიზებას ვუწევდი იმ ამბავს, რომ სასწავლებლად უცხოეთში უნდა წავსულიყავი; სულ ვიცოდი, რომ ეს ქვეყანა იქნებოდა ამერიკა და სწავლის დასრულების შემდეგ აუცილებლად საქართველოში დავბრუნდებოდი.
- ერთ დღეს დამირეკეს და მითხრეს, ზეგ კასტინგი ტარდება და მოდიო. სერიალის "სიყვარულს მიღმა" პოსტერებს მეტროში სულ ვხედავდი. მაყურებელი არ ვიყავი, თუმცა ზედაპირულად ვიცოდი, რაც ხდებოდა. ამ ზარმა ძალიან გამანერვიულა, აქამდე ქართულ პროექტში არ მითამაშია, ქართულად ლაპარაკი არ დამჭირვებია, სულ ინგლისურად ვსაუბრობდი. ვფიქრობდი, რომ არ დამამტკიცებდნენ. ისიც კი ვთქვი, ტყუილად უნდა მოვიდე, თქვენს დროსაც დავკარგავ და ჩემსასაც-მეთქი. მოკლედ მაინც წავედი, კასტინგი გავიარე და იმ დღესვე დამირეკეს, როლზე დამტკიცებული ხარო. უბედნიერესი ვიყავი, თან ვერ ვიჯერებდი. ვფიქრობდი, რამე ხომ არ შეეშალათ-მეთქი?
- ცოტათი კაპასი, ჯიუტი ჯენზია. მეგონა, რომ ხანში შესულ ხალხს არ შეუყვარდებოდა, ძალიან მოდერნისტული და თანამედროვე პერსონაჟია. ზუსტად არც ვიცი, როგორ დავახასიათო, ლილუს ასე კარგად მეც არ ვიცნობ, თანდათან ვეცნობი. ყველას შვილიშვილივით უყვარს. არ მომწონს ის, როგორც ექცევა მეგობრებს, მშობლებს. ამის გააზრება, რომ ეს მე უნდა მეთამაშა, ასე მელაპარაკა, ცოტათი გამიჭირდა.
- არა, ძალიან, ძალიან გამიმართლა. ჩვენ სხვაგვარი დამოკიდებულება გვაქვს. ჩემი მშობლები ყოველთვის მეთანხმებიან იმაში, რისი გაკეთებაც მინდა, არჩევანს ყოველთვის მიწონებენ. მსახიობობა რომ მინდოდა, ეს ბავშვობიდანვე იცოდნენ და ხელს მაქსიმალურად მიწყობდნენ, მით უმეტეს - დედა, მას დავყავდი ყველა სტუდიაში, სადაც შეიძლებოდა რამე გამომსვლოდა, სადაც ყოფნა ჩემთვის საჭირო იყო. მაშინ ვერ ვხვდებოდი, ცეკვაზე რატომ დავყავდი. დღეს ვხვდები, რომ პლასტიკა მსახიობისთვის ძალიან საჭიროა.
- გუგა ქაცარავა კომფორტული ადამიანია. თავიდან, როცა რამდენიმე დუბლს ვაგდებდით, ვფიქრობდი, ყველა გაბრაზდებოდა, მაგრამ ვცდებოდი; ვისთანაც ამ სერიალზე მუშაობის ფარგლებში შეხება მაქვს, არის საუკეთესო. გადასაღებად რომ მივდივარ, ისეთი განცდა მაქვს, თითქოს ჩემს ოჯახში მივდივარ.
- ჩვენ დანიშნულები ვართ. ლუკა პირველად რომ ვნახე, მაგ დროს უკვე ვიცოდი, მე მისი ცოლი და ის ჩემი ქმარი იქნებოდა.
- დიახ. სწორ ადამიანს რომ ნახავ, ამას მაშინვე გრძნობ.
- ზუსტად იგივე. ასე თამამად იმიტომ ვამბობ, რომ ეს განცდა ორმხრივი იყო, ასეთი "ფილმური" სიყვარული გამოგვივიდა, მაგრამ მე ჩვენი ურთიერთობის დასაწყისი არ მომწონს.
- ლუკამ ინსტაგრამიდან გამიცნო, მე კი მინდოდა, ისეთი ამბავი ყოფილიყო, მერე შვილებს რომ მოვუყვებოდი და შოკში იქნებოდნენ. ინსტაგრამში ჩვენს საერთო მეგობარს, თეკლა სულაქველიძეს ედო ჩემი ფოტო, მისი გვერდიდან ჩემსაზე გადმოვიდა და მომწერა. ასე დაიწყო ეს ამბავი. მგონი, მეორე ნახვაზე უკვე შეყვარებულები ვიყავით. 1 თვეში კი ერთმანეთს მეგობრებს საქმროს და საცოლის სტატუსით ვაცნობდით. იხილეთ სრულად