ცოტა ხნის წინ, პროდიუსერმა კახა მამულაშვილმა სოციალურ ქსელში ინტერნეტმომხმარებელს 21 წლის შვილის, მარიკო მამულაშვილის ნახატები გააცნო. ნამუშევრებმა მოწონება დაიმსახურა.
ჩვენ მარიკოს ახლოს გაცნობა გადავწყვიტეთ. ინტერვიუ არასდროს მიუცია - ასე რომ, ეს მისი პირველი ინტერვიუა. ამბობს, რომ ხელოვნებასთან დიდი მიჯაჭვულობა აქვს, სამხატვრო აკადემიის მეორეკურსელია, დაზგურ ფერწერაზე სწავლობს.
- დედაჩემი და მამაჩემი დიდ პატივს სცემენ ჩემს არჩევანს, არასდროს არაფერი დაუძალებიათ. დედა ამბობს, თუ გინდა ფერწერაში ყოფნა და ეს ბედნიერებას განიჭებს, ამისთვის იშრომეო. სირთულეები იყო, მაგრამ მშობლებისგან თავიდანვე მივიღე ის, რაც მჭირდებოდა - პატივისცემა და ნდობა. ეს მნიშვნელოვანია. ყველა მშობლის სურვილია, რომ შვილს უკეთესი მომავალი მისცეს.
- იყო რაღაც ტკივილი, თუმცა როცა ბავშვი ხარ, რაღაცებს ვერ აცნობიერებ და უბრალოდ, გინდა, დედასთან ყოფნის საკმარისი დრო გქონდეს. იმედი სულ მქონდა, რომ დედაჩემთან უფრო და უფრო ავინაზღაურებდი ამ ურთიერთობის დანაკლისს. რეალურად, სითბო და სიყვარული დედისგან არ მკლებია. მის კარიერას ყოველთვის პატივს ვცემდი და დღემდე პატივს ვცემ. ძალიან მშრომელი ადამიანია.
- ამას ჩემთვის ვინახავდი. თუ ვინმე მიცნობდა და მკითხავდა, ვპასუხობდი, რომ - კი, ლელა წურწუმიას შვილი ვარ-მეთქი... ამას ჩემით არ ვამბობდი. იშვიათად ვუყურებ დედაჩემის გადაცემას, მაგრამ იმ დღეს მომწერეს მესიჯი - დედაშენმა შენზე ილაპარაკაო და ვნახე. არ ვიცი, რამხელა ბედნიერებაა, როცა საკუთარი დედისგან იგებ, რომ ხალხის წინაშე ასე გიხდის ბოდიშს... მადლობელი ვარ... დედაჩემი უძლიერესი ადამიანია...
- ბებიის და ბაბუის სიყვარული განსაკუთრებული რამ არის. დიდი სითბო მომცეს. მადლობელი ვარ მათიც იმისთვის, რომ ასეთი ბავშვობა მქონდა. რაც მათგან მივიღე, ეს ბევრ ადამიანს არ აქვს, არადა, სჭირდება. დიდი ადგილი დაიკავეს ჩემს ცხოვრებასა და წარმატებაში. მინდა, კარგად მყავდნენ დიდი ხანი.
- კი, თავიდან ასე არ იყო, მაგრამ გარკვეულმა სირთულეებმა გამაძლიერა. ცხოვრება გამოცდებით არის სავსე... თითქოს ასეა მიღებული, რომ ცნობილი ადამიანის შვილს რაღაც სხვანაირად უყურებენ. არ მაქვს სხვა ცნობილი ადამინების შვილებთან კომუნიკაცია, ძალიან უბრალო ცხოვრებით გავიზარდე, რითაც კმაყოფილი ვარ. ჩემთვის ცნობილობა და რაღაც ასეთი, ძალიან შორს არის. ადამიანები ვართ ყველანი, უცნობებიც და ცნობილებიც. ყველა ტიპის ადამიანთან მაქვს კომუნიკაცია. წიგნს ყდით არ ვაფასებ, თუ მისი შინაარსი არ ვიცი. ადამიანს ისე ვცემ პატივს, როგორც მინდა, რომ მე მცენ პატივი. ჩემთვის მნიშვნელოვანია, რომ იყო სადა და უბრალო.