"მეკითხებიან: შენ და ჯეკო ერთად იქნებით?" - მშვენიერი მარიამ გოგოლაძის რეალური ცხოვრება - მშობლები

რის გამო იღებს საყვედურებს მარიამ გოგოლაძე

"მამას ყოველთვის შეუძლია, კარგ ხასიათზე დამაყენოს. როგორი ცუდი განწყობაც უნდა მქონდეს, მისი ორი სიტყვა საკმარისია, ეგრევე ხასიათზე მოვდივარ, მისი მხარდაჭერა უდიდეს ძალას მმატებს, მერე აღარაფრის მეშინია", - ამბობს მსახიობი მარიამ გოგოლაძე. რას თვლის თავის ყველაზე დიდ სისუსტედ, ბოლოს რის გამო იტირა, რა არის მისი ბედნიერება, ვინ ენატრება, რას შეცვლიდა საკუთარ გარეგნობაში და რას აკეთებს, როდესაც დაძაბული პერიოდი აქვს? - ამ ყველაფერს მის მიერ დასრულებული წინადადებებიდან შეიტყობთ.

- დაბადების თარიღი...

- ...2001 წლის 20 ოქტომბერი.

- ბავშვობაში მინდოდა გამოვსულიყავი...

- ...მსახიობი. ამ პროფესიისადმი ინტერესი იმიტომ მქონდა, რომ ბევრნაირი ადამიანის თამაში მომიწევდა და ვფიქრობდი, რომ ეს ძალიან საინტერესო იქნებოდა. შეიძლება ითქვას, სწორი მოლოდინი მქონდა.

- თუმცა სამსახიობოზე არ ჩააბარე, რატომ?

- ამ შეკითხვაზე კონკრეტული პასუხი არ მაქვს. ალბათ იმიტომ გადავიფიქრე, რომ საქართველოში ეს პროფესია დიდად დაფასებული არ არის და მე ჯერ წასვლას არსად ვაპირებ. სოციალურ მეცნიერებებზე ჩავაბარე.

- ჩემზე ამბობენ...

- ...რომ მაქვს ძალიან გაწონასწორებული ხასიათი, დიპლომატი ვარ.

- თავადაც ასე ფიქრობ?

- დიახ, ვეთანხმები.

- ცხოვრებას თავიდან რომ ვიწყებდე...

-...არაფერს შევცვლიდი. სადაც ახლა ვარ და როგორც ვარ, იმ გზის დამსახურებაა, რომელიც გამოვიარე.

- ჩემი პირველი წარმატება...

- ...სამსახიობო სფეროში არის ნათიას როლი სერიალში "ჩემი ცოლის დაქალები".

- ჩემს წარმატებაში ყველაზე დიდი წვლილი მიუძღვით...

- ...მშობლებს, ბაბუას. ბავშვობაში სამსახიობო სფეროს მიმართ ინტერესი რომ მქონდა, ჩემი ამ გატაცებით ოჯახის წევრები დიდად მოხიბლულები არ იყვნენ, ბაბუ კი სულ მხარში მედგა. ამბობდა, რომ ჩემში ამ საქმის ნიჭს ხედავდა. თურმე ახალგაზრდობაში მასაც უნდოდა მსახიობობა, მაგრამ სრულიად განსხვავებული მიმართულებით წავიდა, ახლაც მოსწონს ეს პროფესია, ჩემი პირველი გულშემატკივარია. ხშირად მისგან ძალიან საჭირო რჩევებსაც ვიღებ. ყველა სერიის მერე მირეკავს და მეუბნება, - ბაბუ, ამ ეპიზოდში მომეწონე, მაგრამ ამ დროს ასე რომ გაგეკეთებინა, ხომ არ აჯობებდაო?

- ბედნიერი ვარ, რომ...

- ...გვერდით მყავს ის ადამიანები, რომელთა იმედიც ნებისმიერ დროს შეიძლება მქონდეს, ეს ზუსტად ვიცი.

- ჩემი სავიზიტო ბარათია...

- ...დაფასება შემიძლია იმ ადამიანების, ვინც მყავს და იმ ყველაფრის, რაც მაქვს. სამწუხაროდ, ეს ბევრს არ შეუძლია.

- ყოველთვის მაქვს სურვილი...

- ...მოგზაურობის, ამას უარს არასდროს ვამბობ და არც ვიტყვი.

- თვისება, რომელიც ჩემში ყველაზე მეტად მომწონს...

- ...დაფასების უნარია.

- თვისება, რომელიც არ მომწონს და ვცდილობ, გამოვასწორო...

- ...სიზარმაცე. ზოგჯერ საქმეს გადავდებ, გადავდებ და ბოლო მომენტამდე მიმყავს. ჩემში ამის გამოსწორებას სულ ვცდილობ.

- საკუთარ შეცდომებზე ვისწავლე...

- ...რომ ბევრ ადამიანს არ უნდა ვენდო, ჩემთვის ყველას კარგი არ უნდა - სამწუხაროდ, ეს გამოცდილება მაქვს.

- პატიება შემიძლია, თუ...

- ...ადამიანი ისეთ რამეს არ გამიკეთებს, რაც ჩემს მორალს ეწინააღმდეგება.

- როცა მომავალზე ვფიქრობ...

- ...საკუთარი თავი სად წარმომიდგენია? არ ვიცი, ჩემი მიზანია, რასაც უნდა ვაკეთებდე, იმ საქმეში ვიყო ძალიან წარმატებული და ავიხდინო ყველა ის სურვილი, რომელიც იმ მომენტში მექნება.

- ვიბნევი...

- ...როცა ვინმე მომწონს და მასთან ვსაუბრობ.

- ემოციების კონტროლი გიჭირს?

- არა, თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ ემოციებს ყოველთვის ვაკონტროლებ.

- ვნანობ...

- ...მძაფრი სინანული არაფრის გამო არ მაქვს.

- ამ წუთში ძალიან მინდა ვიყო...

- ...ჩემს ძმასთან ერთად გერმანიაში. ის ევროპაში სასწავლებლად არის წასული და ძალიან მენატრება.

- მეზარება...

- ...ბევრი რამ მეზარება, სახლის საქმე - განსაკუთრებით. დედა დახმარებას რომ მთხოვს, უარს ვერ ვეუბნები, მაგრამ ძალიან მეზარება.

- სიყვარული ეს...

- ...არის გრძნობა, რომელიც გვამოძრავებს; გრძნობა, რომლის გარეშეც ადამიანი ადამიანი ვერ იქნებოდა.

- პირველად რომ შემიყვარდა...

- ...ვიყავი აფორიაქებული, ამაღლებული, აღფრთოვანებული. განაგრძეთ კითხვა